U Tomaševcu obnovljeno obeležje ratnicima sa Dobrudže i Soluna iz Velikog rata Zahvaljujući finansijskoj pomoći Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, zrenjaninski Zavod za zaštitu spomenika kulture uspešno je realizovao projekat obnove spomenika dobrovoljcima sa Dobrudže i Soluna u Tomaševcu, a spomenik prati izuzetno zanimljiva istorija. Inicijativa za podizanje potekla je od meštana ovog podtamiškog militarskog sela, u nameri da daju trajni beleg svojim dobrovoljcima, učesnicima i žrtvama Prvog svetskog rata. Originalni spomenik svečano je otkriven u seoskom parku 30. decembra 1920. Krasili su ga mermerni dvoglavi orao raširenih krila i dva medaljona fotografije u porcelanu kralja Petra i regenta Aleksandra Prvog Karađorđevića. Ispod medaljona bio je uklesan

Kolubarska ili Suvoborska bitka je, pored proboja Solunskog fronta i Kajmakčalana, jedna od najznačajnijih pobeda vojske Kraljevine Srbije nad Austrougarskom u Prvom svetskom ratu. Operacije su počele 16. novembra 1914. godine, a borbe su vođene na frontu dužem od 200 kilometara. Austrougarski general Oskar Poćorek je na Srbiju krenuo sa 400.000 vojnika i 400 topova. Suprostavilo mu se 270.000 srpskih vojnika sa 426 topova. Posle poraza na Mačkovom Kamenu, srpska vojska se našla u izuzetno teškom položaju i bila je primorana na povlačenje. Uz sve to, u noći 14. novembra ranjen je i general Petar Bojović, komandant Prve armije. Na njegovo mesto imenovan je general Živojin Mišić. Loše vreme je dodatno otežalo i napredovanje Austrougara, ali i povlačenje Srba, a dodatni problem je

U BiH je 1878. godine bilo 1,16 miliona stanovnika, od kojih 42,8 odsto Srba, 38,7 odsto muslimana i 18,1 odsto Hrvata, dok su u Velikom ratu stradala 1,3 miliona Srba, odnosno 28 odsto tadašnjeg srpskog stanovništva. Priredio: Milomir SAVIĆ Ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Milenko Savanović ističe da je u 20. vijeku nad srpskim narodom tri puta izvršen genocid – u Prvom i Drugom svjetskom ratu, kao i u sukobima tokom devedesetih godina. Povodom obilježavanja 21. novembra 1918. godine – Dana ulaska srpske vojske u Banjaluku, Savanović za Srnu podsjeća da su Srbi u projekcijama Austrougarske monarhije bili remetilački faktor, koji je trebalo, na neki način, eliminisati. “Sve

U trenutku kada je ceo svet očekivao kapitulaciju Kraljevine Srbije, vođena odlučnim i energičnim Živojinom Mišićem naša vojska uspela je da izbori pobedu nad Austrougarima. Tog 16. novembra 1914. godine, počela je Kolubarska ili Suvoborska bitka, najznačajniji okršaj između vojske Kraljevine Srbije i Austrougarske u Prvom svetskom ratu. Okončana je nakon mesec dana uspešnom protivofanzivom koju su izvele snage Prve armije pod komandom generala Živojina Mišića, protiv brojnije i bolje opremljene austrougarske vojske, u trenutku kada je čitav svet očekivao vesti o kapitulaciji Kraljevine Srbije. Pre Kolubarske bitke iskusni strateg i ratnikRadomir Putnik je sumnjao da srpska vojska može izaći na kraj sa nadirućim austrougarskim trupama. Na to su uticali i porazni izveštaji sa

Subotica svečano obeležila 99 godina od oslobođenja u Prvom svetskom ratu. Srpsku vojsku dočekalo više od 70.000 Srba i Bunjevaca Subotica – Moj otac je solunski ratnik, narednik po činu odlikovan Karađorđevom zvezdom i carskom medaljom Romanovih. Zbog njega i svih ostalih, ovo je značajan datum i ne smemo da zaboravimo svoje pretke i sve ono što su oni uradili da bismo mi danas ovde živeli – poručio je danas u Subotici 91-godišnji Rajko Vujinović i položio venac na spomen-ploču na ulazu u Železničku stanicu, gde je pre 99 godina srpska vojska ušla u Suboticu i donela vesti o kraju Velikog rata i dugo očekivanoj slobodi. Počast svim saborcima njegovog

Predstavnici Ambasade Srbije u BiH, opštine Sokolac i Udruženja potomaka i poštovalaca srpskih dobrovoljaca od 1912. do 1918. godine položili su danas vijence na spomenik za 363 solunska dobrovoljca na Sokocu, povodom Dana potpisivanja primirja u Prvom svjetskom ratu. Na ovom spomen-obilježju, podignutom 2008. godine, upisana su 363 imena dobrovoljaca sa područja opštine Sokolac, a sjećanje na djelo solunskih boraca sa ovog područja njeguje Udruženje potomaka i poštovalaca srpskih dobrovoljaca koji su učestvovali u oslobodilačkim ratovima Srbije od 1912. do 1918. godine. Zamjenik ambasadora Srbije u BiH Damir Kovačević rekao je novinarima da Ambasada Srbije svake godine obilježava ovaj veliki dan. Prema njegovim riječima, solunski dobrovoljci dali su život, prije

Polaganjem venaca i odavanjem počasti kod spomen-kosturnice branilaca Beograda na Novom groblju, danas je obeležen Dan primirja u Prvom svetskom ratu u znak sećanja na dan i trenutak kada je 1918. godine na snagu stupilo primirje u Velikom ratu. Centralnu državnu ceremoniju predvodio je ministar za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Zoran Đorđević, koji je poručio da najmanje što naša i buduće generacije mogu da učine jeste da neguju uspomenu na pretke i značaj njihovog podviga. Đorđević je na ceremoniji rekao da se iz pepela razaranja u Velikom ratu, suprotno očekivanjima, nije rodio feniks „Zlatnog doba” sa početka 20. veka, već su tek nakon nezamislivih zločina i razaranja u

Predsjednik Odbora Skupštine Srbije za ljudska i manjinska prava i ravnopravnost polova Meho Omerovića podnio je Gradu Beogradu inicijativu za postavljanje spomen-ploče “muhamedanskom bataljonu”, koji je učestvovao u odbrani Beograda 1915. godine. U inicijativi, upućenoj gradskoj Komisiji za spomenike i nazive trgova i ulica, Omerović navodi da je, prema dostupnim istorijskim podacima, u odbrani Beograda 1915. godine učestvovalo i 15 odsto vojnika koji su bili muslimanske vjeroispovijesti. “To je bio 4. bataljon 10. kadrovskog puka, koji je zajedno sa 7. pukom činio kičmu odbrane Beograda. Tim bataljonom je komandovao kaplar Šemso Midović iz Sjenice”, podsjeća Omerović i ističe da je ta jedinica “pružila odsudnu i najuporniju odbranu u centru Beograda”.

Dan oslobođenja Bijeljine u Prvom svjetskom ratu svečano je danas obilježen molitvenim sjećanjem na srpske junake i polaganjem vijenaca ispred spomenika kralju Petru Prvom Karađorđeviću u centru grada. Predsjednik Udruženje potomaka i poštovalaca ratnih dobrovoljaca 1912-1918. godine Petar Vujičić rekao je novinarima da je dan kada je prije 99 godina Bijeljina postala slobodan grad u slobodnoj zemlji, do Drugog svjetskog rata bio obilježavan kao Dan grada. On je izrazio nadu da će na stotu godišnjicu obilježavanja dana kada je 1918. godine Vojska Kraljevine Srbije oslobodila Bijeljinu i Semberiju nakon viševjekovnog ropstva pod Otomanskom imperijom i 40 godina okupacije, odnosno 10 godina aneksije Austro-ugarske monarhije, ovaj datum ponovo biti uvršten u

Dan oslobođenja Bijeljine u Velikom ratu biće sutra svečano obilježen istorijskim časom ispred Spomenika kralju Petru Prvom Karađorđeviću u centru grada, najavljeno je iz Udruženje potomaka i poštovalaca ratnih dobrovoljaca 1912-1918. godine. Predsjednik Udruženja Petar Vujičić kaže da su 2010. godine obnovili obilježavanje ovog značajnog datuma kada je 1918. godine Vojska Kraljevine Srbije oslobodila Bijeljinu i Semberiju nakon viševjekovnog ropstva pod Otomanskom imperijom i 40 godina okupacije, odnosno 10 godina aneksije Austrougarske monarhije. Ove godine obilježavanju Dana oslobođenja Bijeljine u Velikom ratu pridružiće se i članovi Udruženja “Kraljevina Srbija”, povjereništvo Bijeljina, koje djeluje pod pokroviteljstvom prestolonasljednika Aleksandra Drugog Karađorđevića. Predviđeno je da, nakon parastosa za srpske vojnike, budu položeni vijenci

Skoplje – U naletu prema vrelim grčkim letovalištima srpski turisti uglavnom samo protutnje kroz Makedoniju. Retko ko se seti krajputaša srpske istorije, poput spomen-kapele kod Udova, Donjeg Karaslara kraj Velesa ili Zebrnjaka nadomak Kumanova, koji podsećaju na surovu cenu ratne golgote srpskih vojnika u minulim ratovima na poprištima u Makedoniji. Malo je onih, koji se makar i na kratkoj pauzi zadržavaju na nekoj od tih istorijskih tačaka u tranzitu kroz Makedoniju. Među retkim izuzecima u toj reci naših ljudi, koji narušavaju uobičajenu letnju turističku sliku bili su Ivan Raković i Katarina Rističević. Pri povratku sa odmora na obalama Egeja, oni su se javili Kulturno-informativnom centru Srba u Makedoniji Spona sa

Novi Sad danas obeležava godišnjicu oslobođenja u Velikom ratu Prigodnim manifestacijama Novi Sad danas obeležava 9. novembar, dan kada je pre 99 godina u grad umarširala srpska vojska posle proboja Solunskog fronta i pobedonosnog pohoda za oslobođenje zemlje nakon četvorogodišnje okupacije. Ulazak u grad jedinica koje je predvodio major Vojislav Bugarski, označio je kraj patnjama i stradanjima koje je Veliki rat doneo stanovništvu Srpske Atine. Povodom tog značajnog datuma, danas u devet časova u porti Uspenske crkve, gradonačelnik Miloš Vučević i delegacije Saveza udruženja ratnika oslobodilačkih ratova Srbije od 1912. do 1920. godine, potomaka i delegacija Vojske Srbije položiće vence na Spomen-krst palim borcima. Kako je isti datum proglašen i

U Tijeu, na groblju srpskih solunaca, svečano je obeležen 11. novembar – Dan primirja i pobeda u Velikom ratu. – Srbin se oseća velikim i ponosnim – reči su mlađanih članova KUD-a Biseri, Stefane Jović i Miloša Mićakovića izgovorene tokom prvog dolaska na vojničko groblje pa su dodali: – Ovo je događaj nabijen emocijama. Dok je tekla ceremonija zamišljali smo kako je nekad bilo ratnicima u borbi za slobodu koju su nama podarili. Divni su! Uvek je prisutna želja dijasporaca da mladi naraštaj dođe na mesto istorije i produži zavet o nastavku negovanja slavnih jubileja. Ova tradicionalna ceremonija održana je u organizaciji Saveza Srba Francuske, na od Pariza 20 kilometara

Među malobrojnim poznatim činjenicama iz njenog života je i to što je u istoriju vazduhoplovstva Srbije ušla zahvaljujući oglasu u „Politici” Ne zna se kada je i gde rođena i umrla. Izuzev činjenice da je bila udata za vojnog pilota Miodraga Tomića, njen privatni život je takođe obavijen tajnom. Pouzdano se zna jedino da je ušla u istoriju srpskog vazduhoplovstva kao prva žena u Srbiji s letačkom dozvolom, i po svoj prilici druga u svetu. I da je sve počelo od oglasa u „Politici”, davne 1930. godine. Međutim, i pre nego što je posredstvom našeg lista konkurisala za prijem u civilnu pilotsku školu u Beogradu – koju će završiti 1933.

Jedan od 1.300 kaplara ostala je odrednica koju su do kraja života isticali i kojom su se ponosili. Sve ostalo u njihovim ispunjenim biografijama, za njih je bilo manje vredno. Krajem avgusta 1914. šest godišta srpske omladine, srednjoškolaca i studenata, pozvano je u Skoplje na odsluženje vojnog roka. Bilo ih je oko 1.300, a kako su sa Drine stizale nepovoljne vesti, obuka im je potrajala svega dva meseca. Komandant bataljona, pukovnik Dušan Glišić 15. novembra 1914. potresnim glasom saopštio je naređenje Vrhovne komande: proizveo ih je u čin kaplara i hitno uputio na front. Šest četa Skopskog đačkog bataljona, kasnije poznatog kao bataljon 1.300 kaplara, ispraćeno je sa cvećem i

Neku sedmicu po spasavanju ostatka vrednosti Narodne banke uprava je tražila da se sada celokupna imovina temeljno sredi i valjano i pregledno spakuje u jake sanduke da u svakom trenutku bude u pripravnosti za dalji prenos kada to bude potrebno. Godinu dana docnije, s početka septembra 1915, bilo je jasno da će iscrpljena Srbija uskoro pasti i da su Kruševac i Niš prvi na udaru, jer su se protivničke snage gomilale na granici sa Bugarskom. Mata Jovanović uspeva da se vidi sa načelnikom Ministarstva finansija Avramom Levićem, koji je stalno putovao preko Kruševca do Vrnjačke Banje da referiše pretpostavljenom dr Lazi Pačuu koji je bio na samrti. Lević je računao