Srpski dobrovoljac ratovao na raznim frontovima, a simboličnu penziju zaradio na istovaru i utovaru uglja Zrenjanin – Srpski dobrovoljački pokret, koji je dostigao svoje najviše domete i ostvario najznačajnije ciljeve u Velikom ratu posebno je zahvatio Vojvodinu. On je bio deo sveukupnog ratnog napora Kraljevine Srbije, ali i deo nacionalnih, ratnih, političkih i socijalnih težnji dela srpskog naroda koji je živeo u okvirima Austrougarske. Istraživanjem oslobodilačkog pokreta u Zrenjaninu se bavi istoričarka Vladislava Ignjatov, kustos u ovdašnjem Narodnom muzeju gde je priredila dve izložbe o ovoj temi. Otežavajuća okolnost na ovim prostorima je bila okolnost što je ovde živeo veliki broj Srba, a oni su prisilno mobilisani u Austrougarsku vojsku, tada

Prošlo je stotinu godina , proći će i mnogi vijekovi , sve do kraja svijeta i drugog Hristovog dolaska, a Kosta Vojinović se zaboraviti neće. Ne mogu ga zaboraviti Srbi, ali ni srbski neprijatelji. Viteza stradalnika zaborav neće. Kosta je bio klasični primjer obrazovanosti i prefinjenosti jednog pravog srbskog junaka. Uvijek uljudan, pravedan i ponosit. Porijeklo od Vučitrnskih Vojinovića, stare srbske vlastele, davalo mu je genetski osnov za sve što je u životu sam stvorio. Njegovi roditelji Jovan i Sofija (rođena Grujić) izrodili su u Smederevu sina Kostadina i ćerku Zorku. Na žalost majka Sofija se razboljela i vrlo brzo umrla. Brigu o maloj djeci vodila je majčina sestra Milica.

Služenjem pomena u Hramu Svetih Petra i Pavla u Doboju počelo je jutros obilježavanje 102 godine od internacije Srba u prvi organizovani logor u civilizovanoj Evropi, u kome je 12.000 lica izgubilo život. Sveštenik Mirko Nikolić rekao je tokom obraćanja u hramu da su žrtve dobojskog logora u periodu 1915-1917. godina zbog načina stradanja zaslužile da ne budu zaboravljene. “Zaborav je nastavak njihovog stradanja”, rekao je Nikolić i dodao da nije dovoljno da javni zvaničnici o ovom događaju govore samo jednom godišnje. Nakon pomena, biće služen parastos i položeni vijenci na Spomen-kosturnicu, dok je za 11.30 časova planirano polaganje vijenaca na spomenik “Dobojski logor 1915-1917”, koji se nalazi na mjestu

U Doboju će danas, u organizaciji Odbora Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova, biti obilježene 102 godine od internacije Srba u dobojski logor u kojem ih je ubijeno 12.000. Ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Milenko Savanović rekao je da je logor u Doboju osnovan 27. decembra 1915. godine i da je u njega do 7. jula 1917. interniran 45.791 Srbin. Među njima je bilo 16.673 muškarca, 16.996 žena i djece i 12.122 srpskih vojnika. “Statistika govori da je u tom logoru za nepune dvije godine stradalo oko 12.000 Srba, među kojima 643 djece”, rekao je Savanović na konferenciji za novinare u Banjaluci i dodao da su

Srpska liga podnela je zahtev nadležnim službama grada Beograda da na lokaciji koju grad odredi, postavi spomenik Dragutinu Dimitrijeviću Apisu povodom 100 godina od streljanja Povodom 100 godina od streljanja Dragutina Dimitrijevića Apisa, Srpska liga podnela je zahtev nadležnim službama grada Beograda da do kraja godine, na lokaciji koju grad odredi, postavi spomenik, kako navode, ovom srpskom heroju i patrioti koji je nepravedno osuđen na smrt zbog navodne veleizdaje, po nalogu dvora Aleksandra Karađorđevića i radikalske vlade, ali i rehabilitovan prvo 1953. godine na inicijativu Aleksandra Rankovića, a potom i 2012. godine od strane srpskog sudstva – izjavio je Aleksandar Đurđev, predsednik Srpske lige. Smatramo da bi dobra lokacija za

Kako je sahranjivan slavni major koji je ujedinio junake hit serije. Ovaj grad bio utočište članova “Crne ruke” i komita početkom 20. veka Teško da se negde toliko bez daha gledala završnica “Senki nad Balkanom” koliko u Trsteniku, koji je, kako će pokazati manje poznata istorija, bio utočište sledbenicima “Crne ruke” i komita, četnika početkom 20. veka. Jer, upravo je tu, nadomak Zapadne Morave, ljutoj rani podlegao slavni major Vojislav Tankosić (1880-1915), čija je smrt uoči sinoćne poslednje epizode ujedinila junake Bjelogrlićeve serije: inspektora Andru Taneta Tanasijevića, Krojača i Mustafu Golubića. Istorija je potvrdila da je major Tankosić teško ranjen u grudi prilikom borbe u Igrištu, nadomak Velikog Popovića, 31.

Poslednja fotografija Vajagića pred polazak iz Amerike da se bore za Srbiju. Braća Vajagić, njih devetorica, i njihov otac Risto napustili su porodicu u rudarskom gradu Gera da bi pritekli u pomoć srbskoj vojsci koja je u Prvom svetskom ratu oslobađala zemlju od neprijatelja. Junački su se borili i doprineli pobedi na Solunskom frontu, ali su ubrzo potom zaboravljeni.To su Vajagići: Luka (1877-1970), Risto (1878-1936), Mihajlo (1882-1960), Marko (1885-1961), Simo (1889-1923), Simo Vajkana (1889-1932), Jovo (1893-1923), Đuro (1896-1941) i Stevan (1895-1980). Oni su bili braća i rođaci iz bratstva Vajagića, čiji su koreni u Bosanskoj Krajini, selima Bosanska Bojna, Dobro Selo i Zborište. Njihovi preci, stari Vajagići, emigrirali su u

Zavod za zaštitu spomenika kulture preporučio je da figure kralja i konja budu od bronze, a postament od mermera u krem boji, visine osam do deset metara Novi Sad – Kralju Petru Prvom Karađorđeviću podiže se spomenik u Novom Sadu, na Trgu republike, kako je to „Politika” već pisala pre nepuna dva meseca, a sada je poznato da će monarh biti predstavljen na konju. Predlog je juče utvrdio Savet za kulturu Novog Sada i uputio ga na razmatranje Skupštini grada koja treba da obrazuje odbor za podizanje spomenika. Po saznanjima našeg lista, gradski Zavod za zaštitu spomenika kulture preporučio je da figure kralja i konja budu od bronze, a postament od

BEOGRAD, 14. decembar 2017 – Gradski odbor Beograd Udruženja Kraljevina Srbija uputio je pismenu inicijativu Skupštini grada Beograda – Komisiji za spomenike i nazive trgova i ulica, za podizanje spomenika Nj.V. Kralju Petru I i Nj.V. viteškom Kralju Aleksandru I Karađorđeviću. Godina koja je pred nama, biće u duhu obeležavanja stogodišnjice završetka Prvog svetskog rata, sukoba u kojem je stradalo preko 1.100.000 stanovnika Kraljevine Srbije, odnosno jedna trećina njene predratne populacije. Tim povodom, GO Beograd smatra da je neophodno podići dostojno spomen obeležje dvojici vladara – Nj.V. Kralju Petru I i Nj.V. viteškom Kralju Aleksandru I Karađorđeviću. U najtežim trenucima, oni su se nalazili na čelu srpskog naroda i njegove države, Kralj Petar

“Beli Česi” u ruskom građanskom ratu Česi su imali bitnu ulogu tokom građanskog rata u Rusiji. Češka legija je bila deo ruske vojske i do oktobra 1917. godine brojala je oko 30.000 ljudi, većinom ratnih zarobljenika iz austrougarske vojske. Na inicijativu Tomaša Masarika, legija je preimenovana u Čehoslovački armijski korpus, a cilj je bio nastavak borbe protiv Nemaca. Zbog toga su se sporazumeli sa novom boljševičkom vladom da prođu do Vladivostoka i da se odatle vrate u domovinu. Međutim, sporazum je propao zbog pokušaja da se razoruža korpus. Umesto toga, Česi su razoružali boljševičke vojnike u Čeljabinsku u junu 1918. godine. Često su ih zvali “Beli Česi”. Čehoslovačka legija je

Nekada davno, kada je svet bivao obojen krvlju, kada se vodio Veliki rat, uprkos silnom neprijateljstvu – znalo se da su sa obe strane ratovala gospoda. Nekada davno, kada su preko Ade Ciganlije leteli meci i bombe, Srbi su učinili nešto što Austrijanci i danas pamte, odajući počast nejakoj ali gospodskoj srpskoj vojsci. Te davne 1914. godine vodila se borba za Adu Ciganliju. Bila je to borba koja je odbranila Beograd. Poručnik Petar Kunovčić komandovao je četom koja je imala zadatak da obrani Adu, ali niko od njih nije ni pomišljao da će jedno pismo preokrenuti bitku i učiniti da se osvajači povuku. Naime, tokom bitke austrijski potpukovnik August Šmit

Bili su stranci, ali to nije smetalo porodici Sondermajer da zavoli Srbiju i zajedno sa srpskim braniocima stane u odbranu Srbije i najzad podeli svoju sa sudbinom srpskog naroda. Izložba o ovoj porodici pod nazivom “Sondermajeri – rodom Poljaci, a srcem Srbi” otvorena je u Muzeju Jadra u Loznici da podseti na njihovu veliku ljubav i žrtvu koju su položili za svoju drugu domovinu. Najmlađi srpski vojnik koji je poginuo u Cerskoj bici 1914. godine je šesnaestogodišnji Stanislav – Staško Sondermajer. Ulica i bista Ove godine je u Beogradu postavljena bista Tadiji Sondermajeru. Jedna ulica na Novom Beogradu nazvana je po njemu. Ugledavši se na stariju braću Tadiju i Vladisava,

Ponovo oštećena Spomen kosturnica žrtava bugarskog pokolja u Manastirecu kod Makedonskog broda SKOPLjE OD STALNOG DOPISNIKA “NOVOSTI” Nepoznati vandali oštetili su mermernu ploču na Spomen kapeli sa kosturnicom žrtava stravičnog pokolja kaznenih ekspedicija bugarske okupatorske vojske, izvršenog na Badnji dan 1916. u selu Manastirec kod Makedonskog broda, u regionu Poreča, na zapadu Makedonije. Odavno zapuštena, zarasla u korov i šiblje, kapela kao nemi svedok stravičnog zločina bugarskih okupatora u tom delu Makedonije, o kome su Novosti pisale uoči stogodišnjice pokolja, ponovo je oskrnavljena. Nepoznati „izvođači radova“ nedavno su, očito namenski, oštetili deo mermerne ploče na memorijalu na kojoj je pisalo da su 103 žitelja Poreča ubijeni od “bugarske gnusne ruke“.

Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca formirana je kao izraz težnje da se svi Srbi nađu u jednoj državi, što je plaćeno trošenjem velike energije čitavih generacija i velikim brojem žrtava u balkanskim i Prvom svjetskom ratu, u kojem je poginulo više od 25 odsto srpske populacije, rekao je Srni istoričar Ljubodrag Dimić. “Dok je Jugoslavija bila samo ideja, imala je puno pristalica, ali kada je pretočena u državu i kada se od ideje došlo do ideologije, istorija Jugoslavije, a to je čitav 20. vek srpskog naroda, postaje istorija zaostalih oblasti Balkana, puna loših iskustava koja se završila ne samo rušenjem države, nego i velikim žrtvama”, rekao je Dimić, koji je

Na današnji dan 1918. godine proglašena je Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, prva zajednička država Južnih Slovena. Stvaranje nove države u palati Krsmanović na Terazijama u Beogradu proglasio je regent Aleksandar Karađorđević, koji je 1921. godine postao kralj. Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca zauzimala je teritoriju današnje Srbije, BiH, Makedonije i Crne Gore, te najveći dio današnje Hrvatske i Slovenije. Na čelu monarhije bila je dinastija Karađorđevića. Kraljevina Srbija je još početkom Prvog svjetskog rata zvanično objavila da su njeni ratni ciljevi ujedinjenje Srba, Hrvata i Slovenaca, što je potvrđeno Niškom deklaracijom Skupštine Kraljevine Srbije 7. decembra 1914. godine. Formiranje Jugoslovenskog odbora uslijedilo je 1915. godine, a sačinjavali su ga

Čim je austrougarska vlada uputila ultimatum Srbiji, započelo je u Bosni i Hercegovini hapšenje i interniranje srpskog civilnog stanovništva. U pograničnim srezovima prema Srbiji i Crnoj Gori austrougarske vlasti su munjevitom brzinom izvršile mobilizaciju da bi tako preduprijedile bilo kakav pokušaj otpora ili pobune. Zatim su počeli masovna hapšenja i interniranja stanovništva u unutrašnjost ili u zloglasne logore širom Monarhije. Najpoznatiji austrougarski logori za Srbe bili su Arad, Komoran, Šopronjek (Nežider), Kečkemet, Turonj i drugi širom Monarhije, a u Bosni Doboj, Žegar kod Bihaća i mnogi manji logori. Tako je prve koncentracione logore na tlu Evrope formirala Austro-Ugarska 1914. godine za Srbe, čak i za žene i djecu. Prema nepotpunim

Rat koji je Austro-Ugarska povela 1914. godine, nije bio samo rat protiv Kraljevine Srbije, već i protiv srpskog naroda u cjelini, a kada su u pitanju Bosna i Hercegovina, taj rat veoma brzo je dobio karakteristike brutalnog etničkog čišćenja srpskog naroda zapadno od rijeke Drine. Antisrpske demonstracije u Sarajevu započele već u večernjim časovima istoga dana kada je Princip izvršio atentat na Ferdinanda. Grupa od oko 200-300 demonstranata, iz redova Hrvata i muslimana, predvođenih frankovcima, prvo je uzvikivala antisrpske parole, a zatim je započela demoliranje hotela Evropa, koji je bio u vlasništvu Gligorija Jeftanovića i redakcije lista Srpska riječ. U toku noći frankovci su, uz pomoć vojnih, a posebno klerikalnih krugova, predvođenih

Prije i nakon sarajevskog atentata, 28. juna 1914. godine, u Beču je krenula medijska propaganda neviđenih razmjera protiv Srbije, dok je u BiH počeo strašni pogrom Srba. Oni su bili izloženi napadima dijelova hrvatskog i muslimanskog stanovništva, svjedoče medijski napisi iz tog doba. Dok su u Beču tvrdili da iza svega stoji Srbija i da joj pomaže Rusija, počeo je linč Srba u Sarajevu i širom BiH. „Na ulicama Sarajeva pojavila se grupa hrvatske omladine i studenata špartajući gradom sa povicima: ‘Živjeli Habsburzi’. Malo po malo, gomila se uvećavala. Skandiralo se ‘Dole Srbi’. Omladini se pridružila i muslimanska gomila, zavedena, očigledno, pasivnošću organa reda. Niko od prestupnika nije uhapšen. Prve

Parastosom nestalim i poginulim srpskim borcima Prvog svjetskog rata u Hramu Hrista Spasitelja obilježen je Dan ulaska Srpske vojske u Banjaluku, 1918. godine. U Kulturnom centru Banski dvor, održana je svečana Akademija. Svečanosti je prisustvovao predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik, predsjednik Narodne skupštine Nedeljko Čubrilović, gradonačlnik Banjalauke Igor Radojičić i brojni predstavnici političko, javnog i kulturnog života Republike Srpske. Skupu su prisustvovali i generalni konzul Srbije u Banjaluci Vladimir Nikolić, kao i predstavnici banjalučkog Udruženja potomaka i poštovalaca srpskih boraca oslobodilačkih ratova od 1912. do 1918. godine. Obilježavanje je organizovao Odbor za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova Republike Srpske i Srbije. U Prvom svjetskom ratu poginulo je 1.300.000 Srba, odnosno 28 odsto srpske populacije,

U Banjaluci će danas biti obilježen Dan ulaska srpske vojske u Banjaluku 1918. godine, u organizaciji odbora za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova Republike Srpske i Srbije. Ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Milenko Savanović istakao je da je neophodno čuvati od zaborava datum ovog događaja, koji je dio istorije srpskog naroda. “Potrebno je da mlade generacije znaju kako su istorijski procesi na prostoru srpskog naroda zapadno od rijeke Drine kreirani od drugih”, rekao je Savanović novinarima. On je rekao da će se ovaj datum obilježiti na dostojanstven način, kako bi se mladim generacijama prenijelo u zavjet da se sjećaju ovih dešavanja. Savanović je napomenuo da je u Prvom svjetskom