Sudbine: Sa našim saunarodnicima u gotovo pustim selima u zapadnoj Hrvatskoj. Većina mladih otišla, stari umiru. O budućnosti retko ko i da sanja ZAGREB OD SPECIJALNOG IZVEŠTAČA U Ličkom zaseoku Poljanu nema ni puta ni trgovine, a povratnik Mile Cvijanović mašta o odlasku, deda Rade Savić u Ćorama kraj Dvora maše prolaznicima kako bi bar razmenio koju reč, u Turiću u blizini Knina, povratničkom paru Bilbija donose vodu da prežive topla leta, a Momčilo Jović nakon što se vratio u Riđane u Dalmatinskoj zagori ljubomorno čuva staru vodenicu koja ga podseća na srećniju mladost kada je Srba ovde bilo mnogo više. Priča je to do priče o nesrećnoj sudbini Srba

Čitajući članak na sajtu Ličkih novina „Krv žrtava vapi do neba“, uočio sam  niz neistinitih i proizvoljnih tvrdnji i argumenta, koji neopravdano optužuju srpski narod iz Kosinja, ponižavaju više stotina nevinih srpskih žrtava a ono što je najgore, „nove istine“ otvaraju „stare rane“ i stvaraju nove podjele među ono malo preostalog stanovništva (Srba i Hrvata) Kosinja. Iz pijeteta prema nevinim žrtvama mojih predaka, iz poštovanja prema čestitim anonimnim kosinjanima Hrvatima i obavezi prema komšijama Srbima, koji žive u Kosinju a ovaj članak im unosi dodatni strah i nemir, odlučio sam napisati osvrt na navedeni članak koji vrvi neistinama, insinuacijama i naivnim istorijskim konstrukcijama. Drago mi je da su neki moji

Na današnji dan bilježimo nekoliko stradanja Srba u Drugom svjetskom ratu: Mehino stanje, na granici Slunjskog i Kladuškog kotara. Ranije iskopani rovovi jugoslavenske vojske za odbranu domovine poslužili su ustašama Nezavisne Države Hrvatske za masovno gubilište srpskog naroda. U vremenu od 30. jula do 14. augusta 1941. godine ubijeno je na ovom stratištu 7.000 Srba, muškaraca, žena i djece. Samo iz sela: Komesarca, Savić Sela, Bogovlje, Maljevca, Buhače, Crnog Potoka, Glinice, Gojkovca, Šiljkovače, Krstinje, Široke Rijeke, Jagrovca, Svinjice, Ruševice, Delić Poljane, Pašin Potoka, Žrvnice, Kuplenskog i Selišta ubijeno je 4.000 srpskih seljaka. Velika Kladuša, Srpska pravoslavna crkva, mučilište i gubilište Srba, njih više od 2.450 u vremenu od 30. jula

Na današnji dan bilježimo nekoliko stradanja Srba u Drugom svjetskom ratu: Glina – Srpska pravoslavna crkva “Rođenja Bogorodice” – Glinski pokolj. 29. jula do 3. avgusta 1941. ustaše poklale 1564 Srbina. Mehino stanje, na granici Slunjskog i Kladuškog kotara. Ranije iskopani rovovi jugoslavenske vojske za odbranu domovine poslužili su ustašama Nezavisne Države Hrvatske za masovno gubilište srpskog naroda. U vremenu od 30. jula do 14. augusta 1941. godine ubijeno je na ovom stratištu 7.000 Srba, muškaraca, žena i djece. Samo iz sela: Komesarca, Savić Sela, Bogovlje, Maljevca, Buhače, Crnog Potoka, Glinice, Gojkovca, Šiljkovače, Krstinje, Široke Rijeke, Jagrovca, Svinjice, Ruševice, Delić Poljane, Pašin Potoka, Žrvnice, Kuplenskog i Selišta ubijeno je 4.000 srpskih

Majka Anđelija Korać i sin Manojlo žive u ličkom selu Grabušiću. Sin uzgaja stoku, a kako do njihove kuće nema čak niti seoskog puta, čak se i veterinar do njih teško probija U sastavu opštine Udbina nalazi se selo Grabušić. Iako je stanovnika po podacima s posljednjeg popisa svega 66-oro, mještani kažu da ih je svake godine sve manje. Najudaljeniji od svih, bez prilaznog puta i daleko od civilizacije, živi ManojloMane Korać s 84-godišnjom, teško pokretnom majkom Anđelijom. Mane, autentični Ličanin, kako imenom tako i neizmjernom ljubavi prema svom kraju, rodio se u Grabušiću prije 44 godine. U periodu kada je stasao u momka, koji je mogao otići u potragu za drugačijim i

Ponovno otvaranje sudnica optuženima za zločine u Oluji nad srpskim stanovništvom: Vrijeme će pokazati radi li se u slučaju Kričkovića o slaboj optužnici tipa rekla-kazala, zbog koje bi sve moglo završiti kao još jedna pravosudna farsa Poslije duže pauze ponovno se sudi optuženima za zločine nad civilima srpske nacionalnosti u ratu devedesetih: na Županijskom sudu u Rijeci počelo je suđenje Rajku Kričkoviću (59) iz Zagreba zbog ratnog zločina – trostrukog ubojstva civila u Kijanima, selu u blizini Gračaca, nakon akcije Oluja. Kričkovića se tereti da je od 15. do 28. avgusta 1995. u Kijanima, kao pripadnik 118. domobranske pukovnije HV-a iz Gospića, u njihovoj kući ubio civile Maru Sovilj (73),

U jesen 1991. u Gospiću su likvidirane najmanje 124 osobe srpske nacionalnosti. Likvidirani su uglavnom viđeniji Srbi (sudije, tužioci, direktori, novinari, policajci, penzioneri) “Situacija u Gospiću je napeta. Gradom vlada strah. Svakim danom se pronalaze novi leševi. Neslužbeno se barata brojkom od oko 100-150 likvidiranih osoba, većinom Srba, ali i Hrvata”, navodi se u izveštaju Rikarda Pavelića, delatnika Ureda za zaštitu ustavnog poretka upućenog 20. decembra 1991. godine šefu tog ureda Josipu Manoliću. Komisija za razmene zarobljenika koja je delovala pri Kninskom korpusu, čiji član sam i ja bio, potkraj 1991. godine sačinila je spisak od oko 130 osoba, uglavnom Srba, za koje se pretpostavljalo da su u jesen te

Dokumentaciono-informativni centar “Veritas” podsjeća da se navršava 25 godina od kada su u jesen 1991. godine hrvatska vojska i policija u Gospiću i okolnim mjestima odvodile srpske civile iz njihovih kuća i stanova i ubijale ih na razne načine. Prema podacima “Veritasa”, u jesen 1991. godine ubijeno je najmanje 124 lica srpske nacionalnosti, među kojima i 38 žena, od kojih skoro polovina 17. i 18. oktobra. Likvidirani su uglavnom viđeniji Srbi, sudije, tužioci, direktori, novinari, policajci, penzioneri, koji su bili lojalni novouspostavljenom hrvatskom režimu. Među likvidiranima su i deset bračnih parova. Do sada su pronađeni i sahranjeni posmrtni ostaci 50 likvidiranih, dok se za ostalima još traga. Sa likvidacijama srpskih