U susret obeležavanju stogodišnjice proboja Solunskog fronta. Okupili se potomci srpskih ratnika i grčki domaćini. Venci i cveće na svakom belegu stradanja. ZEMLjICE crna, budi im laka. A vi, deco, polako… Svaka stopa je, ovde, njihova. I kost. I krv je ispod. Stotinak potomaka i poštovalaca starih ratnika pristiglih iz Srbije, peške, lagano i u tišini pristupa spomen-ploči u Guviji, na Krfu, prvom pristaništu srpskog spasa i nade posle albanske golgote. U mukloj tišini polažu vence i cveće unuci i praunuci junaka, predstavnici udruženja koja neguju tradiciju ratnika. Onih koji su ispisali uzvišene lekcije borbe za slobodu porobljene otadžbine. Ovako je na Krfu, poslednjem utočištu srpske vojske i naroda, pred

Povodom obilježavanja stogodišnjice početka proboja Solunskog fronta i završetka Prvog svjetskog rata, Matica Boke, u saradnji sa portalom IN4S,  Udruženjem za njegovanje tradicije i kulture valjevskog kraja, agencijom Tipon, Muzejom Mirka Komnenovića u Herceg Novom i galerijom “Solidarnost” u Kotoru i uz podršku Konzulata Srbije u Herceg Novom organizuje literarno – vizuelnu izložbu „Tamo daleko 1918-2018“. Nakon Herceg Novog, gdje je bila izložena u Muzeju Mirka Komnenovića, izložba će biti otvorena danas, s početkom u 19 časova u galeriji „Solidarnost“ u Kotoru. O izložbi će govoriti Duško Davidović, član UO Matice Boke, istoričar Milan Gulić, autor knjige „Bokelji na strani Srbije u Prvom svjetskom ratu“ i Gojko Raičević, urednik portala IN4S i jedan

Beseda Milana Ružića kojom je, u porti crkve „Sveti Ahilije“ u Arilju, otvorena svečana akademija povodom stogodišnjice od proboja Solunskog fronta. Na Malu Gospojinu, u porti crkve „Sveti Ahilije“ u Arilju, održana je svečana akademija povodom stogodišnjice od proboja Solunskog fronta i pobede u Prvom svetskom ratu, a pod nazivom „Srbija na ranama sazdana“. Nakon liturgije, služenja parastosa stradalnicima, obilaska krajputaša u ariljskom kraju i večernje službe, usledila je akademija u okviru koje je nastupao hor „Sveti Nikolaj Žički“ iz Ljubića, učenici Srednje škole „Sveti Ahilije“ koji su izveli predstavu zasnovanu na knjizi Antonija Đurića „Solunci govore“, kao i pisac i stalni saradnik Iskre Milan Ružić koji je akademiju otvorio

Napomena: Prilog je prvi put objavljen na portalu Jadovno.srb 27. oktobra  2015.godine. Potpukovnik Vojin Popović hrabro je poginuo na čelu svojih četa Najteže borbe Dobrovoljački odred je 1916. godine vodio na Kajmakčalanu. Naredba Vrhovne komande da odred krene ka Kajmakčalanu zatekla je dobrovoljce južno od Lerina i Dobrovoljački odred je usiljenim maršem stigao na Kajmakčalan 28. septembra 1916. godine i zamenio u rovovima borce 4. puka Drinske divizije. Tridesetog septembra 1916. godine počeo je napad na Kajmakčalan posle artiljerijske pripreme koja je trajala dva i po časa. „Odmah popodne mogahu se kroz oblake dima primetiti pojedini bugarski vojnici kako se kreću po položaju kao sumanuti… U momentu njihove potpune izbezumljenosti

Na legendarnom Mačkovom kamenu, na planini Jagodnji, na granici opština Ljubovija i Krupanj, u četvrtak je održana velika crkveno-narodna svetkovina kojoj je prisustvovalo nekoliko hiljada ljudi. Na legendarnom Mačkovom kamenu, na planini Jagodnji, na granici opština Ljubovija i Krupanj, u četvrtak je održana velika crkveno-narodna svetkovina kojoj je prisustvovalo nekoliko hiljada ljudi iz ovog kraja, drugih delova Srbije, iz Republike Srpske. Patrijarh srpski Irinej, sa episkopima, šabačkim Lavrentijem i valjevskim Milutinom, i sveštenstvom iz Jadra, Rađevine i Azbukovice, osveštao je Spomen crkvu, posvećenu svetom visokom despotu Stefanu, na Mačkovom kamenu u čast junacima bitakama na Mačkovom kamenu i na Drini, koji je podignut za manje od godinu dana. Hram je

Istorija srpskog naroda predstavlja naš ogroman oslonac. Ona je naš nacionalni resurs, baš kao ekonomija ili oružane snage Napomena: Prilog je prvi put objavljen na portalu Jadovno.srb 25. decembra 2016.godine. Piše: Miloš Ković Knjiga Srbi 1903-1914. pokušava da ocrta obrise i ponudi tumačenja jedne velike epohe i puta koji su Srbi, kako bi dospeli u tu epohu, prešli u 19. veku. Njeno prvo poglavlje posvećeno je istoriji političkih ideja, dok se u drugom, kroz istorijsko-filozofske portrete najznačajnijih ličnosti pomenutog perioda, daje slika njihovih filozofskih i naučnih misli. Glavni cilj ove knjige je, kako kaže i sam priređivač, „da odgovori na pitanja: ko su bili Srbi na kraju tog kretanja, u

“Jeremija pali topa, zatresla se sva Evropa…”, pre tačno 100 godina, 15. septembra moj pradeda Periša Kovačević, sa šajkačom na glavi, sa puškom u ruci krenuo je kući. Posle tri godine izgnastva. Da oslobode Srbiju. Tog 15. septembra 1918. godine – Živojin Mišić, komandant Glavnog štaba srpske vojske, uputio je svojim vojnicima i oficirima naredbu – juriš! U depeši koja je pročitana vojnicima u rovovima solunskog fronta stoji – “Svi komandanti, komandiri i vojnici treba da budu nošeni idejom – od brzine prodiranja zavisi ceo uspeh ofanzive. Treba drsko prodirati, bez počinka do krajnjih mogućnosti ljudske i konjske snage. U smrt, samo ne stajte. S nepokolebivom voljom i nadom u

U Velikom ratu borila su se četiri brata Perović – Sava, Risto, Mihailo i Vukosav iz sela Stuble i sva četvorica su se okitila Karađorđevom zvezdom sa mačevima Krajem novembra 1915. godine srpska vojska povlačila se preko Kosova i Metohije prema Albaniji i Jadranskom moru. Na dan Sv. Apostola Andreja Prvozvanog, 13. decembra, kralj Petar I Karađorđević slavio je slavu pod velikim vojničkim šatorom. U goste je pozvao svoju svitu i komandante armija i pukova, kao i hrabrije oficire koje su delegirali pukovi. Kada su se gosti okupili pod kraljev šator, Petar je upalio veliku voštanu sveću i stavio je u slavski kolač. Kiša je padala. Krupna kap pala je

Grofica Klod de Sen Pjer, o sećanjima na dedu, francuskog maršala i srpskog vojvodu. Verovao srpskoj vojsci kojoj je poverio najvažniju ulogu u proboju Solunskog fronta. O tome je svedočio slavni vojskovođa D`Epere, u svom Ratnom dnevniku koji je, pre dva dana predstavljen u Beogradu, na zahvalnost njegovoj unuci, grofici Klod de Sen Pjer. Ona je ovaj dnevnik, koji je promovisan u rezidenciji francuskog ambasadora, darovala Srbima. Sa reporterima “Novosti” podelila je živo sećanje na svog slavnog dedu i prelistala memoare o Solunskom frontu, Srbiji i Balkanu. – Evo šta je on zabeležio – kaže nam. – Ko su ti junaci koji mogu da se podiče da su zaslužili jedno

Jadranin Jovan Nešić (75), domaćin iz Tekeriša, prvi komšija spomen-kompleksa. Jovana Nešića (75), domaćina iz sela Tekeriša, na Ceru kod Loznice, samo ograda deli od Spomen-kosturnice u kojoj 104 godine počivaju pali junaci Cerske bitke. Ovaj Jadranin je odrastao, stasao i doživeo “jesen života” pored spomenika na kom piše “Vaša dela su besmrtna”! Mada je rođen skoro tri decenije posle čuvene Cerske bitke, Jovan je od malih nogu znao dosta o bici koja je ušla i u najčuvenije svetske vojne udžbenike, u istoriju i legendu.Njegovi roditelji su, veli, uvek govorili da je mesto gde počivaju srpski junaci sveto, hram Boga živoga, gde počivaju oni koji su zaista dali živote za

 Predstavnici Srbije i Francuske danas su u Beogradu položili vijence kod spomenika francuskom maršalu i srpskom vojvodi iz Prvog svjetskog rata Luju Franše d`Epereu. Vijence su položili ministar za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Srbije Zoran Đorđević, ambasador Francuske Frederik Mondoloni, zamjenik gradonačelnika Beograda Goran Vesić i maršalova unuka Klod de Sen Pjer. Sen Pjerova je rekla novinarima da je njen djed gajio veliko poštovanje prema Srbima. “Imao je za vas, Srbe, veliko poštovanje, povjerenje i vijernost, kao što ga imaju braća po oružju koji su preživjeli najbolje i najgore zajedno”, rekla je Sen Pjerova, prenijeli su beogradski mediji. Mondoloni je rekao da mu je čast da prisustvuje dostojanstvenom

Herojski govor kapetana Cvijovića koji ledi krv u žilama i ponosom ispunjava Srbe. Kapetan Cvijović i njegova tri voda trebalo je da budu žrtvovani da bi se svi ostali mogli izvući, ali oni su ipak savladali brojniju bugarsku vojsku. (Napomena redakcije portala Jadovno.srb.: Ovaj prilog je prvi put objavljen na našem portalu 20. septembra 2016. godine.) Prelepu priču napisao je i postavio na svom Fejsbuk profilu novinar Darko Nikolić, a mi je ovde prenosimo u celosti. – Ovu sto godina staru priču nećete naći u mom romanu o Gvozdenom puku. Ne može u njega sve da stane. Ali, sto godina otkako se desila, eto je. Da podseti na nešto važno.