Crkvena opština čapljinska oživjela je inicijativu za izgradnju višenamjesnog sportskog terena u Prebilovcima, u neposrednoj blizini hrama Vaskrsenja Hristovog. Dokumentacija za izgradnju prvog i jedinog sportskog terena i budućeg okupljališta mladih je urađena. http://arh3.rtrs.tv/arhiva/2018/05/28/tvclip028278.mp4 Sportski teren, sa pratećim prostorima, bio bi izgrađen na parceli od oko 2.500 metara kvadratnih i naslanjao bi se na duhovni kompleks. Rekreativni loptaški sport, za mlade, samo je želja. Jovo Reljić, iz naselja Tasovčići, kaže da bi dolazili često na teren, a da se sada okupljaju oko crkve. Procijenjena vrijednost univerzalnog sportskog terena iznosi oko pedeset hiljada maraka. Zemljište je MZ Prebilovci ustupila opština Čapljina. “Načelnik je dao saglasnost za teren, odnosno, prostor na kome

† Patrijarh Pavle je posle odsluženog parastosa novomučenicima Prebilovačkim, ispred ,,Doma kulture,, (u kome se u leto 1941. godine odigrao krvavi ustaški pir), besedio okupljenom narodu o istinskom smislu stradanja. Beseda je objavljena u celini jer se samo kao takva može ispravno shvatiti, bez prostora za jednostrana i niskim mudrovanjima sklona tumačenja. Neka Gospod upokoji duše naše braće i sestara, koji ne izgiboše kao zločinci i to je jedina stvarna uteha. Da pred Bogom živim onaj ko je čovek uvijek živ, a nečovek je mrtav pred njim i dok gazi po ovome svetu. Ne daj Bože da mi, njini potomci i braća i sestre, da mi ne održimo ime srpsko

Manifestacija „Dani sjećanja“, posvećena stradanju srpske djece u ratovima u 20. vijeku, biće završena večeras u Istočnom Novom Sarajevu, akademijom „Djecu vam neću oprostiti“. Akademiju organizuje Osnovna škola „Sveti Sava“ iz Istočnog Novog Sarajeva, u znak sjećanja na 111 poginulih djevojčica i dječaka Srpskog Sarajeva. Za gimnazijalce iz Trebinja, u Prebilovcima je održan istorijski čas. Prebilovci su najstradalnije selo u srpskoj istoriji i kada se na takvom mjestu govori o zločinu koji su počinile ustaše 1941. godine, onda učenici lakše shvataju i istorijski i geografski kontekst. Kroz kratku radionicu, u kojoj se prelazi barijera između učenika i predavača, mogli su da nauče više o stradalnoj sudbini svojih vršnjaka tokom ratova

U Svetom Pismu zapisan je, između ostalog, događaj u kome Bog proroku Jezekilju pokazuje u viziji dolinu prekrivenu starim, isušenim skeletima. Na Božje pitanje šta misli da li stare, isušene kosti mogu oživjeti, prorok Jezekilj odgovara: “Ne znam Gospode, Ti znaš”. Na to Bog izli svog Duha i kosti počese da se vraćaju u žvot, na njih se vratiše žile, zatim meso i koža, a na kraju i život. Isto ovo pitanje moglo bi se postaviti svima nama, s tim što bi u našem slučaju glasilo: Može li se život vratiti u Prebilovce? Priča o Prebilovcima, kao i ova priča iz Svetog Pisma, je neraskidivo vezana za krv i kosti

Uništavanje Spomen hrama sa kriptom, sarkofagom i kostima hiljada žrtava hrvatskih zločina, kao i seoskog groblja i naselja Prebilovci je bilo dio zločinačkog plana koji koji je ostvarivan u ratu protiv Srba na prostoru bivše Jugoslavije u poslednjoj deceniji 20. vijeka. To potvrđuju i memoari ratnog zločinca Janka Bobetka, objavljeni pod naslovom „Sve moje bitke“, a posebno zapovjest za napad na Prebilovce i hvalospjevna deseteračka pjesma nepoznatog autora, objavljeni u ovoj knjizi.Taj rat se nastavlja i traje i danas samo  drugim sredstvima i usmjeren je protiv  nevinih žrtava srpskog naroda..  Prebilovački mučenici, dva puta ubijani, i dalje su ratna meta, sada preko prikrivanje istina i njegovanja zaborava žrtava. Time bi

– Njegovoj Svetosti Patrijarhu Srpskom Irineju – Predsedniku Republike Srbije Aleksandru Vučiću – Predsedniku Republike Srpske Miloradu Dodiku – Članu predsjedništva BiH Mladenu Ivaniću – Predsedniku Vlade Republike Srpske Željki Cvijanović – Episkopu zahumsko-hercegovačkom Grigoriju Predmet: Podrška i pomoć mnogostradalnom i ugroženom selu  Prebilovci u Hercegovini Prebilovci su staro srpsko selo u Hercegovini, na obodu doline Neretve, u sastavu  opštine Čapljina. Svima vama dobro je poznato da je riječ o najstradalnijem selu u Drugom svetskom ratu u Evropi i predstavlja  jedan od najvećih simbola stradanja Srba u genocidu zločinačke NDH. Prebilovci se nalaze u jednom od najstradalnijih područja – Donjoj Hercegovini, gde je srpski narod  skoro potpuno istrebljen ustaškim genocidom u

U porti Hrama vaskrsenja Hristovog u Prebilovcima, počela je izgradnja parohijskog doma. Ideja je da taj objekat bude dio manastirskog kompleksa koji će biti građen u ovom svetom, hercegovačkom selu. Radovi se finansiraju donatorksim sredstvima, a za završetak je potrebno oko 150.000 maraka. Za Prebilovčane parohijski dom je mnogo više od konaka u kome bi se okupljali i dočekivali posjetioce. Svaki novi kamen i građevina za njih su i izgradnja života u najstardalnijem mjestu, ispunjavanje zavjeta ubijenim precima- Svetim mučenicima prebilovačkim. Ideja o izgradnji doma potekla je još dok se gradio Hram vaskrsenja Hristovog. Kao što se i hram gradio donatoriskim sredstvima i za prve radove na konaku stigle su

Od 64 miliona ljudi, koliko je u celom svetu stradalo u Drugom svetskom ratu, na srpski narod otpada više od jednog miliona. Prema njegovom ukupnom broju, samo su Jevreji stradali gore od nas. Da podsetimo, u Prvom svetskom ratu Srbija je od 4.500.000 stanovnika izgubila 1.200.000, što je tada bilo 56,7 procenata muškog stanovništva. Koliko bi danas bilo Srba da se ovo nije desilo? Koordinate 43° 06′ 36″ SGŠ i 17° 41′ 60″ IGD, su na prvi pogled kao i svake druge. Međutim, ove koordinate na karti pokazuju jedno malo mesto sa burnom istorijom i mnogo stradanja. Vihor smrti više puta je opustošio ovo selo – Prebilovce. Avgusta 2012. smo

Najstariji Prebilovčanin, i jedini preostali koji su 1941. preživeli genocid NDH u tom selu proslavio je na Mitrovdan svoj 90. rođendan sa sa svojim bližnjim iz porodice (bratić, bratičine, unuci, snaha od bratića i prija). Sa njima su radost podelili i predstavnici udruženja Srpsko nacionalno društvo Prebilovci Milenko Jahura, Vojo Babić, Jagoda Ekmečić Savić, Milan Bekan, Žarka Ekmečić Milanović i Milena Ekmečić, udova pok. profesora akademika Milorada Ekmečića. Radosni što se njihov doajen i prvi od 12 osnivača uspešno oporavio od nedavne operacije i ponosni što je čio i veseo ušao u desetu deceniju života. Na rođendanskoj torti je bio Hram u Prebilovcima čijoj prvoj gradnji i potonjoj obnovi (posle vandalskog rušenja

Načelnik opštine Čapljina je ozbiljan čovjek na visokoj i odgovornoj funkciji,  na osjetljivom prostoru u  regionu. U njegovom ponašanju,  u slučaju iznajmljivanja zemlje u Prebilovcima,   ne vidim ni ozbiljnost,  ni odgovornost, ni racionalnost. Umjesto da ide ka relaksaciji situacije i njenom logičkom riješavanju u korist zakonitosti, činjenica, pravde i cjelishodnosti, Vidić i dalje  ide ka  zatezanju odnosa i komplikovanju svega do neslućenih razmjera, u skladu sa ciljem koji je postavila hrvatska politika u vezi Prebilovaca. Njegov odgovor je demonstracija sile i nadmjenosti, pravi prkos činjenicama i logici, po sistemu: „Hoćemo  i može nam se!“ Nije ga briga što je dokazano da je prošle godine govorio tolike neistine u vezi ovog

U po­le­mi­ci sa Bo­ri­sa­vom Jo­vi­ćem o Osmoj sed­ni­ci CK SK Sr­bi­je, advo­kat Ra­do­je Ste­va­no­vić je kao po­gub­ne po­sle­di­ce re­zul­ta­ta te sed­ni­ce na­veo i „za­stra­ši­va­nje mu­sli­ma­na i Hr­va­ta ot­ko­pa­va­njem i no­še­njem srp­skih ko­sti­ju po­red nji­ho­vih ku­ća”. Te­za da je eks­hu­ma­ci­ja po­smrt­nih osta­ta­ka žr­ta­va usta­ških zlo­či­na iz ma­sov­nih grob­ni­ca u kra­škim ja­ma­ma i nji­ho­vo sa­hra­nji­va­nje po pra­vo­slav­nom ob­re­du bi­lo opa­sna sub­ver­ziv­na ra­bo­ta usme­re­na na pod­ri­va­nje mi­ra u biv­šoj Ju­go­sla­vi­ji ni­je no­va.  Po­što kao advo­kat si­gur­no zna da ne­ki za­klju­čak vre­di sa­mo ako je za­sno­van na či­nje­ni­ca­ma, za­i­sta je upit­no na ko­jim či­nje­ni­ca­ma Ra­do­je Ste­va­no­vić za­sni­va svo­ju tvrd­nju o za­stra­ši­va­nju mu­sli­ma­na i Hr­va­ta. Pre­ma pre­su­di Okru­žnog su­da u Mo­sta­ru, iz ok­to­bra 1957. go­di­ne,