Skočite na sadržaj
Sigurno je da Ovaj zločin nije dovoljno istražen i sećanje na njega je gotovo izbrisano. Tačan broj žrtava nikad nije utvrđen, ekshumacija nikada nije obavljena i žrtve nisu dostojno sahranjene. Jedanaest godina nakon završetka Drugog svjetskog rata na njivi Mehino Stanje postavljeno je spomen-obilježje na kojem je zapisano: »NA OVOM MJESTU AUGUSTA 1941. GODINE KRVOŽEDNE […]
U organizaciji Gradske galerije Višegrad i Udruženja Ognjena Marija Livanjska iz Beograda, u subotu 26. juna t.g, publici je rečju i slikom predstavljen istorijski presek života i stvaralaštva livanjskih Srba, manifestacijom pod nazivom „Srbi Livanjskog polja-tragovi kroz vekove“. U umetničkom delu programa učestvovali su: Una Vojinović, Sofija Čarapić, Anđelina Đurđević, a program je vodila Branka Marković. Na izložbenim panoima prikazan je svojevrsni istorijski presek od prednemanjićkog perioda do današnjih dana, a izlaganjem govornika osvetljeno je stvaranje institucija i očuvanje verskog i nacionalnog identiteta u vrlo teškim okolnostima za srpski živalj tokom osmanske i austrougarske vladavine Bosnom. Tako su livanjski Srbi još pre 200 godina pokrenuli i finansirali rad prve srpske
Prema planu o potpunom istrebljenju Srba sa prostora Kupreške visoravni,[1] koji je sačinila i sprovodila hrvatska kupreška vojna, civilna i crkvena vlast, došlo je na red Begovo Selo, naselje koje se nalazi nepun kilometar vazdušne linije istočno od centra Kupresa, kada su u jednoj štali na sred sela 3. avgusta 1942. godine, dan posle Ilindana, spaljena 93 člana porodica Gligurić i Spremo. Autor: Jovo Bajić I ovaj zločin izvela je Kupreška bojna u saradnji sa Crnom legijom koja je dvadesetak dana ranije stigla sa Kozare gde je učestvovala u ofanzivi na Kozaru i pokoljima kozaračkih Srba. Crnu legiju predvodili su Jure Francetić i Rafael Boban. Pored Crne legije u Kupres
Prve decenije ovog stoleća, kojeg je Dobrica Ćosić nazvao “tuđi vek”, temelje se na mobilnoj telefoniji, internetu, kablovskim televizijama, direktnim prenosima, vestima koje nas bombarduju iz minuta u minut. Iz ove “globalne infosfere” kreću milioni, a verovatno i milijarde poruka svaki dan. U obilju informacija, krajnjem korisniku, prosečnom čoveku, ne preostaje ništa drugo do da ih prima u izvornom obliku i “pakuje u svoju podsvest”. Čuvena izjava još čuvenijeg naciste, Jozefa Gebelsa, da “hiljadu puta ponovljena laž postaje istina”, koja je dobila istorijsku potvrdu i pre nego što ju je izrekao, a pogotovo razvojem masovnih komunikacija, danas je dobila drugačije značenje: Hiljadu puta ponovljena poruka postaje “istina”. Valjda poneseni komunikološkim
Gost sedme emisije “Kod Brane” možda je i jedini srpski istoričar koji je išao na stručno usavršavanje u Englesku, a onda je na vrhuncu karijere rešio da sve stavi na kocku i svedoči kao ekspert odbrane pred Haškim tribunalom. Jednom rečju – prof. dr Miloš Ković. Pitali smo ga zašto je to učinio. Takođe, sa profesorom Kovićem razgovarali smo o procesima koji su se vodili i koji se vode u Hagu protiv srpskih političara i vojnika, o pokušaju njegovog progona sa Filozofskog fakulteta u Beogradu, a drugi deo emisije ostavljen je za najvažniju, nepresušnu temu – šta je to Kosovski zavet i kako ga svedočiti u 21. veku? Izvor: CATENA
U Bosanskim Lužanima, na inicijativu meštana tog i derventskih sela Novi Lužani i Kostreš, kao i brodskih Barica, a povodom 80 godina od genocidnog zločina nad srpskim stanovništvom u Drugom svetskom ratu, podiže se Spomen–park u znak sećanja na civilne žrtve ustaškog terora. Piše: Ninko ĐURIĆ Iza projekta su stale lokalne uprave, boračke organizacije i SUBNOR Dervente i Broda. Beleg užasnog srpskog stradanja gradi se na mestu sa kojeg je većina od 410 nevino stradalih meštana vagonima transportovana u Slavonsku Požegu, gde su svirepo pogubljeni samo zbog svog srpskog imena i pravoslavne vere. Lužanski sveštenik Dragan Zarić, završetak radova najavljuje do 26. avgusta, kada je u planu i služenje parastosa
Nobelovac Peter Handke zapevao je u društvu reditelja Emira Kusturice, na čistom srpskom jeziku, poznatu narodnu pesmu „Ide Mile Lajkovačkom prugom“. „Čujem tugu u vašim pesmama iako su vesele“, istakao je Handke koji je sa svojim domaćinom Emirom Kusturicom i književnikom Matijom Bećkovićem i ostalim gostima u subotu zaplovio Drinom, od Višegrada do memorijalnog kompleksa u Starom brodu koji je podignut u znak sećanja na žrtve iz Drugog svetskog rata. Uz stare srpske pesme koje su izvodili tamburaši, Kusturica, Handke i ostali gosti plovili su brodom „Lotika“. Izvor: SPUTNIK Srbija
Tekst koji vam u narednim redovima prenosimo u celosti delo je velikog srpskog književnika Mehmeda Meše Selimovića. Od marta do oktobra vojnici Handžar divizije u okolini Tuzle i Bijeljine, najviše na Majevici, pobili su 1.803 srpska civila. Partizani koji su se zatekli na tom prostoru, među kojima je bio i Meša Selimović, suprotstavljali su im se koliko su mogli. MEŠA SELIMOVIĆ: OKRVAVLjENA JABLANICA “U tmurno, kišovito predvečerje aprilskog dana gazimo jablaničko blato. Danas je tu divljala 13. B. H. Divizija (Handžar divizija, prim. J. B.) koja je pronijela „slavu svog oružja“ kroz Srem i Semberiju, ostavivši za sobom zgarišta i grobove, a koju su najavili letci iz njemačkih aviona: „Sad
Reka smrti nije zaobišla ni stadion Novosadskog atletskog kluba gde je ostrvljeni kasapin Martin Robert krvavim pirom upriličio streljanu «zaleđenih» meta, a onda i trku smrti. Utakmicom koju niko nije preživeo okončala se 1942. godine racija u Novom Sadu Piše: Mladen Bulut U nacističkoj raciji, te ratne 1942, samo u Novom Sadu, pošto joj je prethodila ona u Šajkaškoj, a sledila potonja u Bečeju i Srbobranu, ubijeno je za samo tri dana – od 21. do 23. januara – najmanje 2.300 ljudi. Još uvek, začudo, nedovoljno istraženi podaci, a prema rukopisnim podacima Pavla Šosbergera upisani na poleđinu knjige umrlih Novosađana, svedoče o 1.246 pojedinačnih žrtava čija imena, kao pomen i
Hrabri mitropolit dabrobosanski, g. Nektarije Krulj, jedan je od velikodostojnika Srpske pravoslavne crkve koji su dali značajan doprinos u borbi za istinu o ustaškim zločinima. Izvor: SRBIN INFO NAPOMENA: Svi navodi izneseni u ovom tekstu su lični stav autora i ne moraju odražavati stavove redakcije portala. U cilju sveobuhvatnijeg informisanja javnosti, objavljujemo i priloge od značaja za misiju udruženja Jadovno 1941. čak i kada su oni potpuno suprotni njegovim stavovima. Na suđenju katoličkom svešteniku dr Dragu Dujmušiću (po kome je Rimokatolička crkva nazvala novootvoreni studentski dom u Sarajevu), mitropolit Nektarije Krulj dao je iskaz i time pokazao kako se ne libi da, umesto bilo koje ideologije, iznošenje istine zameni oportunim
Akademik Vasilije Krestić ocijenio je povodom godišnjice osnivanja Nezavisne Države Hrvatske /NDH/ da je za srpski narod izuzetno važno da izvuče pouke iz prošlosti da bi znao s kim ima posla i kako da se ponaša, ali ne da bi zaoštravao odnose sa Hrvatskom već da mu se ne ponove progon i etničko čišćenje iz devedesetih godina. Krestić je izjavio da, ukoliko Srbi budu zaboravljali, to će biti dokaz njihove neozbiljnosti, neodgovornosti i u krajnjem slučaju primitivizma. „Ako zaboravimo `teško nama`. Ne mogu naše žrtve biti jeftinije od tuđih. Nažalost, ispada da ih mi ne poštujemo, a tražimo od drugih da ih poštuju više nego mi“, naglasio je Krestić. Krestić
Uoči 80. godišnjice početka Drugog svjetskog rata na ovim prostorima, u Zagrebu je u subotu organizovana šetnja gradskim lokacijama povezanima s ustaškim režimom i stradanjima, te je ocjenjeno da je tema antifašističkog otpora i ustaških zločina zanemarena u hrvatskim školama. “Tema antifašističkog otpora nije dovoljno zastupljena u školama iako su teme ustaša i partizana česte u političkom i društvenom životu”, ustvrdila je Tena Banjeglav, jedna od autorica vodiča “Zagreb u ratu, otporu, stvaralaštvu i pamćenju” i sudionica spomen-šetnje. “Učenici malo znaju o tome što se događalo u Zagrebu u doba NDH” Učenici malo znaju o tome što se događalo u Zagrebu u doba NDH, a za većinu od 50 gradskih
Predizborni materijal kandidata SDP-a za gradonačelnika Zagreba, sa kartom Hrvatske uznemirio je neke članice i članove te stranke. U internet-brošuri kandidata Joška Klisovića, vizuelno rešenje kojim je propraćen tekst “Žao mi je što premijer tako brzo ne reaguje na ključne probleme u državi” sastoji se od karte Hrvatske na kojoj je istočna granica tamo gde prestaje Zemun, a počinje Beograd, prenosi hrvatski Jutarnji list. Kako se navodi, ovaj mejl dobilo je više hiljada članova Socijaldemokratske partije u Zagrebu Osim što je na toj karti Hrvatskoj “anektiran” Zemun, Sremska Mitrovica i Šid, Hrvatska je dobila i novi nacionalni park – Frušku goru. Hrvatska je na toj karti povećana malo i na
Na TV K3 iz Prnjavora, u sklopu emisije POTEZ, premijerno je prikazan dokumentarni film ”Vlajićki mučenici”. Gosti u studiju su bili autor filma Aleksa Kasapović i Dušan J. Bastašić, predsjednik udruženja Jadovno 1941. iz Banjaluke. Po prikupljenim činjenicama koje potvrđuju da je 25. januara 1943. godine nestao gotovo čitav jedan zaselak Vlajića, Dolići, pod pod patronatom tadašnje Nezavisne države Hrvatske urađen je dokumentarni film pod nazivom ”Vlajićki mučenici” kojeg potpisuje profesor Aleksa Kasapović, inače predsjednik SPKD ”Prosvjeta” u Tesliću. Dokumentrani film ”Vlajićki mučenici” svjedoči o zbivanjima u Drugom svjetskom ratu koja su ostala izvan ratnih bilješki i istorijske dokumentacije. Vlajići su samo jedno takvo mjesto u BiH koje je stradalo
Kontroverznog zagrebačkog nadbiskupa Alojzija Stepinca, koji je 1940. bio spreman da prihvati svaku drugu državnu kombinaciju, samo ne život sa Srbima, a pravoslavlje označavao kao najveće prokletstvo Evrope, današnja hrvatska istoriografija uzdiže na nivo sveca i o njemu nekritički sudi, ističe akademik Ljubodrag Dimić. Stepinac Foto: RTRS Dimić, koji je bio član mješovite srpsko-hrvatske komisije o ulozi i djelu Stepinca, kaže da je zagrebački nadbiskup od prvog do posljednjeg dana učestvovao u “katoličkoj žetvi pravoslavne njive” u okviru NDH, za koju je tvrdio da je “stvorena Božijom milošću”. – Stepinac je formiran u okviru klerikalnih tradicija kojih se nije odricao do kraja života. Tolerancije tu nije bilo. Katolička država na
Evo, baš sad gledam film Lordana Zafranovića kojeg gura druga Srbija po internetu govoreći da je film Dara iz Jasenovca plagijat. Bilo mi je sve to malo sumnjivo, pa rekoh da pogledam na koji način Zafranović to radi. Film se zove Pad Italije i u njemu možemo svjedočiti meni najsmješnijim scenama klasičnog komunističkog repertoara: prikazivanje četnika kao neandertalaca, divljih ljudi koji su zapušteni i prljavi i naravno krvožedni. Prvo se vide na barci i vjerovali ili ne zovu se “četničkim gusarima” koji pazite ovo, idu od ostrva do ostrva da ubijaju (radi se o Dalmaciji). Kada ih hrvatski partizani uhvate, krenu im čitati bukvicu o tome kako su oni šljam
U Banjoj Luci je gotovo reprizirana scena kada Milan Bandić, dan nakon što je potpisao peticiju da srpsko pismo ne može biti korišteno u Vukovaru, dočekan od gomile novinara i sa ushićenjem. Da bi ih još dodatno ponizio “šalom”, kako mu se to nikad ne može desiti u Zagrebu kojem je gradonačelnik. Naravno, niko ga nije pitao da li ga je sramota i otkud mu obraz da nakon tako nečega dođe u Banju Luku, a pogotovo gradonačelnik-domaćin. Koji je, da ima nacionalnog i državničkog dostojanstva, nakon potpisa na takvu protivsrpsku peticiju trebao otkazati sastanak. Prije filma o Jasenovcu, da kažemo da je broj žrtava nebitan I danas je tako, mada
U Potkozarju kod Banjaluke služen je parastos Srbima iz ovog sela i Piskavice, koje su ustaše ubile 5. i 12. februara 1942. godine. U Hramu Pokrova Presvete Bogorodice služena je sveta liturgija i pomen mučki ubijenim Srbima. Početkom februara 1942. godine, kada se u banjalučkom naselju Drakulić desio stravični zločin, ustaše su počinile pokolj i u potkozarskim selima Ivanjska-današnje Potkozarje i Piskavica, gdje su na najbrutalniji način ubijena 562 srpska civila, među kojima je bilo 77 djece. Iz Udruženja građana Kozara kažu da je unazad šest godina počelo obilježavanje stradanja Srba u potkozarskim selima. Ističu da se ovaj krvavi pir dogodio samo pet dana nakon Drakulića sa istim izvršiocima i istom
Stavljanja znaka jednakosti između četnikovanja i fašizma u Srbiji ili Banjaluci i slavljenja žrtava u Domovinskom ratu hrvatskih branitelja je smešno, poručuje Zekanović. Hrvoje Zekanović iz Hrvatskih suverenista smatra da je pozdrav „Za dom – spremni” legitiman, a u emisiji „Crvena linija“ na N1 televiziji rekao je da se ne može upoređivati sa „fašizmom i nacionalizmom u Srbiji i Republici Srpskoj“. „Meni je u neku ruku drago da ste me pozvali u ovu emisiju da čujem suludost koja dolazi s Istoka. Vi možete i jedan i drugi pevati borbene jer je hrvatska vojska u Domovinskom ratu, u oslobodilačkoj akciji ‘Oluja’ i drugim oslobodilačkim akcijama, pobedila u ratu i vas, i
Slučaj je hteo da mi baš istog prepodneva stignu poruke od dvojice poštovanih prijatelja sa Fejsbuka, dvojice istomišljenika i, na neki naš način, saborca. Predsednik udruženja “Jadovno 1941.” Dušan Bastašić mi je prosledio mejl koji mu je stigao iz Danske. Poslao mu ga je sin Anđelke Dragaš koja je nekim čudom, kao dete u kolevci, preživela ustaški pokolj na padinama Trebevića. Čovek je, pretražujući internet, pronašao tekst objavljen na sajtu udruženja u kojem je opisan i od zaborava otrgnut zločin nad njegovom porodicom (Krstovdan porodice Dragaš). Zamišljam njegovo iznenađenje, radost, tugu, more pomešanih osećanja kad je pročitao ove redove. Mi, potomci čudom preživelih, najbolje znamo šta znači jedno takvo svedočanstvo.
Centralna manifestacija obeležavanja osam decenija Aprilskog rata planirana je za nedelju, 11. april, kaže Stevo Lapčević. „Mitrovački odred“ odaje počast kraljevskoj vojsci Najpre će u aprilu biti obeleženo 80 godina od Aprilskog rata na prostoru Sremske Mitrovice, a potom i neslavna godišnjica osnivanja NDH koja je tokom svog tužnog postojanja progutala na hiljade Sremaca, mahom Srba. Nakon što su se prošle godine, u okviru obeležavanja stogodišnjice ujedinjenja Srema sa Srbijom odužili Kralju Petru, Mitrovčani će ove godine, nizom aktivnosti, obeležiti osam decenija od početka Drugog svetskog rata. Najpre će u aprilu biti obeleženo 80 godina od Aprilskog rata na prostoru Sremske Mitrovice, a potom i neslavna godišnjica osnivanja NDH koja
Veći deo srpske javnosti će sigurno biti iznenađen činjenicom da je najsvirepiji i najmasovniji zločin u Drugom svetskom ratu na prostoru okupirane Srbije počinjen od strane Vermahta bio u Dragincu, jednom malom mestu nedaleko od Loznice. Tu je broj žrtava veći nego u Kragujevcu, kaže za Nova.rs novinar Austrijske državne televizije ORF Zoran Dobrić, autor dokumentarnog filma “Dva lica rata“. Ovaj dokumentarni film o zločinima Vermahta u okupiranoj Srbiji i ustaškog režima u fašističkoj Hrvatskoj za vreme Drugog svetskog rata, premijerno je prikazan 13. januara na austrijskom javnom servisu. POGLEDAJTE FILM Priču o dobru i zlu Dobrić je protkao kroz sudbinu dvoje Austrijanaca koji su bili aktivni na tlu bivše
Predstavljajući nam istorijat tzv. Hrvatske pravoslavne crkve, dr Slobodan Prodić u ovoj knjizi jasno ukazuje ne na pojavu nego na proces koji je, sasvim umesno i precizno, definisao kao retrofuturizam. Razmera i strahote genocida koji su hrvatske ustaše od 1941. do 1945. godine izvršili prvenstveno i najviše nad Srbima, ali i nad Romima i Jevrejima, na prostoru naci-fašističke, genocidne tvorevine – nemačko-italijanskog kondominijuma pod nazivom „Nezavisna država Hrvatska“ – nekako su u stranu gurnuli jednu ustašku tvorevinu – tzv. Hrvatsku pravoslavnu crkvu, koja je osnovana 5. februara 1942. godine „zakonskom odredbom“ Anta Pavelića. Šira javnost gotovo da ništa nije znala o tzv. Hrvatskoj pravoslavnoj crkvi sve do pojave knjige dr
Srpski narod Grujiću duguje zahvalnost zbog toga što je spašena i vraćena baština iz manastira i crkava koju je opljačkala NDH Nepravedno optužen i zaboravljen akademik, profesor Beogradskog univerziteta protojerej i osnivač muzeja SPC, čovek koji je pronašao zemne ostatke cara Dušana, zaslužan za spašavanje više hiljada srpske dece i najdragocenijih relikvija fruškogorskih manastira tokom drugog svetskog rata. Radoslavu Grujiću sa razlogom je posvećena jedna od emisija u serijalu „Zaboravljeni umovi Srbije“. Prilikom svečanog otvaranja Muzeja Srpske pravoslavne crkve, posle završene rekonstrukcije u maju 2013. godine na priređenoj izložbi nije pomenuto ime osnivača i prvog upravnika muzeja Radoslava Grujića, iako je deo neprocenjivih eksponata spašen od uništenja upravo zahvaljujući njemu. U
Srpski narod je od prvog dana rata bio nosilac antifašističke borbe i na prostoru Nezavisne Države Hrvatske. Označeni od predstavnika ustaške vlasti kao elemenat koji ugrožava životne interese hrvatskog naroda Srbi su već maja 1941. počeli da pružaju spontani otpor ustaškom genocidu. Otpor je bio prožet svešću o gubitku države, a sa njom i svake sigurnosti. Tokom letnjih meseci 1941. otpor je prerastao u organizovani antifašistički ustanak srpskog naroda u Hrvatskoj i na ostalim teritorijama određenim granicama fašističke NDH. Unutar ustaničkog pokreta došlo je do podele na pristalice komunističke ideologije (zagovaraju revolucionarnu smenu vlasti) i zagovornike nacionalne ideje i održanja starog poretka (četnički pokret). Orjentišući srpske ustanike ka politici saradnje
Da li će se učenici u Metajni zapitati ko su bila ta djeca i te majke i žene što su posljednje dane života provele u njihovim učionicama? Piše: Zorica Ćoković
Stradanja Srba Kusonjčana u Drugom svjetskom ratu vežu se za 13. 08. 1942. godine i to je najtužniji dan u istoriji ovog mjesta u blizini Pakraca. Na taj dan je
Udruženje Jadovno 1941. je formiralo Centralnu bazu žrtava, koju možete pretražiti unosom pojedinih podataka o žrtvama.
Odaberite godinu ili mjesec i pretražite sve događaje koji su se desili u tom periodu.
Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
