I dan danas se vode diskusije na temu – da li je trebalo prekinuti bilo kakve ustanke na teritoriji Njemcima okupirane Srbije, gdje je važilo neotklonjivo pravilo sile – da se zbog ubijenog ili ranjenog njemačkog vojnika prave odmazde nad civilima. Piše: Vojin Grubač Isti slučaj je i sa okupiranom Crnom Gorom, gdje su bilo kakve ustaničke aktivnosti praćene nezaobilaznim odmazdama nad civilima od strane Italijana. Jedni govore da je trebalo svuda nastaviti ustanak i boriti se, ne obraćajući pažnju na stradanje civila. Drugi tvrde suprotno, da je trebalo prekinuti ustanak jer se po tu cijenu nije smjelo ratovati, i sačekati pravo vrijeme za pobunu. Odmazde idu „sistematski i po

Posle zločna fašista u kaznenoj ekspediciji oktobru 1941. godine u ovom delu Srbije umoreno je 2950 nedužni ljudi. Familije Rakići, Jezdići, Stefanovići, Jovičići, Đukići, Tešanovići i Budimirović u selu Krivajica, kod Draginca, U Jadru, potpuno su ugašene, posle zločna fašista u kaznenoj ekspediciji oktobru 1941. godine, kada je u ovom delu Srbije umoreno 2950 nedužni ljudi. Samo u selu Krivajica od zločinačke ruke stradalo je 120 članova pomenutih familija, uglavnom na kućnom pragu i kućama ,među kojima su bile i bebe, a ubili su 42 dece do 10 godina starosti o čemu svedoči knjiga čuvenog lozničkog publiciste i novinara Miloša Pantelića. Od 1989. godine, ovim i drugim žetvama fašizma služi

Na prvom času u svih 168 osnovnih škola u Beogradu pročitan proglas kojim su se đaci upoznali sa istorijom našeg grada i onim šta se u Drugom svetskom ratu. Prvi put je pročitan proglas u školama o oslobođenju Beograda u Drugom svetskom ratu, izjavio je zamenik gradonačelnika Beograda Goran Vesić. Vesić je precizirao da je na prvom času u svih 168 osnovnih škola u Beogradu pročitan proglas kojim su se đaci upoznali sa istorijom našeg grada i onim šta se desilo 20. oktobra 1944. godine. On je, gostujući na TV Studio B, rekao da je Grad Beograd u saradnji sa Ministarstvom prosvete i Istorijskim arhivom grada Beograda pripremio dva proglasa,

Ta 1948. godina, ostavila je dubok trag kada je u pitanju srpski narod. Nekako je sudbonosno bila pogubna po nas. Mogu slobodno da kažem da se posledice te godine osećaju i dan-danas, da se od-slikavaju u savremenoj, zvaničnoj istoriji našeg naroda i indetiteta. Sukob na relaciji Tito-Staljin rezultirao je udaljavanjem zvanične Jugoslavije (i nas Srba u paketu) od SSSR (čitaj Rusije), a krajnji ishod je da je ta “moćna” SFRJ postala glavni eksponent zapadnih imperijalnih sila, za jednokratnu upotrebu, sve dok je nalogodavcima odgovaralo, radi nerviranja i ugrožavanja interesa Sovjetskog Saveza. Kao što je poznato, kada im više nismo bili potrebni, tu “moćnu državu” je u krvavim ratovima ugušio isti

Memoari majora Aleksandra Miloševića: Životna odiseja jugoslovenskog kraljevskog oficira, ustanika i učesnika građanskog rata, odmetnika i razočaranog emigranta. Malo je knjiga koje zaslužuju svoj naslov kao što je slučaj sa “Srpskom pričom”, odisejom majora Aleksandra Miloševića, oficirom Kraljevine Jugoslavije i Jugoslovenske vojske u otadžbini, ustanikom i učesnikom građanskog rata, odmetnikom od pobedničke vlasti i na kraju, razočaranim emigrantom. Istoričar Nemanja Dević je priredio Miloševićeve memoarske ratne zapise i dopunio ih istraživanjima o njegovom burnom životu koji se okončao u Kanadi 2009. stvarajući minuciozan “krajolik” za portret koji nadilazi ličnu sudbinu, postajući metafora srpskih borbi, zabluda, stradanja i lutanja. Aleksandar Milošević je ponikao u patrijarhalnoj šumadijskoj porodici gde su država, ratnička

Istoričar Miloš Timotijević u razgovoru za „Pečat“ ukazuje na otkrića do kojih je došao istražujući sudbinu novca i zlata u Jugoslaviji tokom Drugog svetskog rata. Ko je koliko novca i zlata opljačkao i oteo, ko je koliko novca i zlata od koga dobio. ISTORIČAR Miloš Timotijević (Čačak, 1969) studije istorije završio je na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1996, gde je i doktorirao 2011. godine, s tezom Modernizacija balkanskog grada u doba socijalizma: Primer Čačka i Blagoevgrada (1944–1989). Od 1997. radi u Narodnom muzeju u Čačku, gde je 2015. zaslužio zvanje muzejskog savetnika. Glavna područja njegovih naučnih interesovanja obuhvataju društvenu i kulturnu istoriju Srbije u XX veku, vojnu i političku istoriju

Dokumenti vlade Milana Nedića otkrivaju nepoznate činjenice o Drugom svetskom ratu na teritoriji Srbije. Teško je zamisliti opasnosti pod kojima se živelo. Sukob je bio kompleksan spoj okupacije i višestrukog građanskog rata Fotografija nastala prilikom formiranja Čegarskog korpusa Napomena: Prilog je prvi put objavljen na portalu Jadovno.srb 29. jula  2017. godine. OPTUŽBE protiv Milana Nedića i danas se koriste za diskreditaciju celog srpskog naroda, u maniru Kominterne, kaže dr Bojan Dimitrijević, koji je u studiji “Vojska Nedićeve Srbije”, u izdanju „Službenog glasnika“, obradio temu koja je ostala tabu i posle pada komunizma.  – Rat na ovom prostoru je bio sve samo ne jednostavan. To je bio kompleksan spoj okupacije i

Zašto je Jugoslavija odbila sporazum sa Italijom uoči početka Drugog svetskog rata. Beograd 1941. odbio sporazum sa Rimom o razmeni stanovništva iz Istre i sa KiM Benito Musolini pozdravlja kneza Pavla i kneginju Olgu Preuzimajući vlast u ime kralja Petra Drugog, knez Pavle je bio duboko svestan evropske realnosti tih godina, da se Versajski sistem raspada i da je Nemačka postala ona poluga koja stvara novi poredak. To je značilo da u toj konstelaciji odnosa Jugoslavija mora da pronađe svoje mesto. Početkom tridesetih godina prilike na evropskoj sceni uticale su na to da glavni spoljnotrgovinski partner Jugoslavije postane Nemačka. Iz arhivske zbirke dokumenata kneza Pavla s Kolumbija univerziteta, do koje

Danas ističe rok da se advokati žale. Pripreme žalbe na rešenje Višeg suda u Beogradu od 11. jula, kojim je kao neosnovan odbijen zahtev za rehabilitaciju Milana Nedića, premijera Srbije tokom Drugog svetskog rata, biće predata do sredine nedelje. To je, za “Novosti”, potvrdio Zoran Živanović, pravni zastupnik predlagača rehabilitacije. – Danas ističe rok za podnošenje žalbe, koju privodimo kraju, i sutra ćemo je i predati. Po našem mišljenju, u presudi ima dosta propusta, na šta ćemo ukazati Apelacionom sudu – kaže kratko Živanović, ne želeći da otkriva detalje. Apelacioni sud nema zakonski rok u kome mora da stavi tačku na ovaj predmet, a predlagači rehabilitacije ne očekuju da će