Fizički, politički, pravni, kulturni genocid nad srpskim stanovništvom Kosova i Metohije najteži je poraz u oslobodilačkim borbama Srbije od Orašca do ustanka 1941. Izgon srpskog naroda sa Kosova je spektakularno svedočanstvo njegovog istorijskog poraza. Srpskom narodu je u proleće 1981. godine objavljen jedan odista specijalan, ali otvoren i totalni rat pripreman u raznim razdobljima administrativnih, političkih i državnopravnih promena. Vođen veštom primenom raznih metoda i taktika, s podeljenim ulogama, uz aktivnu, a ne samo pasivnu i ne mnogo prikrivanu podršku pojedinih političkih centara u zemlji taj otvoreni rat, koji se ne naziva svojim pravim imenom, odvija se skoro pet godina. On, dakle, traje mnogo duže nego čitav oslobodilački rat u

Osnovna teza Memoranduma jeste da je konfederalizacija, omogućena Ustavom iz 1974, dovela do stvaranja odvojenih republičkih i pokrajinskih privreda i tržišta Ekonomska kriza, duboka i sveprisutna, jedan je od glavnih pokazatelja neprilika u koje je zapala socijalistička Jugoslavija osamdesetih godina. Građani bivših republika i danas se sećaju nestašica kafe, deterdženata, principa vožnje “par-nepar”, bonova za gorivo, trkom za devizama u zemlji i tehničkim uređajima u inostranstvu… Položaj privrede našao se i u tekstu Memoranduma SANU, na kome je grupa akademika SANU radila 1985. i 1986. godine. Ekonomski deo ovog, po mnogo čemu kontroverznog dokumenta najmanje je bio napadan i kritikovan, iako je po mnogo čemu odstupao od zvanične retorike predstavnika

Ogorčeni diskriminacijom Srba u Sarajevu i Federaciji BiH, okupljeni oko sarajevskog ogranka “Prosvjete” uputili su otvoreno pismo sarajevskim, bosanskohercegovačkim, zvaničnicima Federacije BiH, te predstavnicima međunarodne zajednice i diplomatama. Ukazali su na ratnu i poretnu demografsku katastrofu na štetu Srba, ali i na nedaće poput otimanja imovine, uvreda, zapostavljanja i uništavanja srpskog kulturnog naslijeđa. Kazani, jama iznad Sarajeva, samo jedno od neobilježenih srpskim stratišta u Sarajevu, progutala je na desetine sarajevskih Srba. Od zlodjela se amnestirali pripisujući odgovornost ubijenom komandantu 10. brdske sarajevske brigade Mušanu Topaloviću Cacu i njegovom podrđenom Samiru Bejtiću. U nadi da će suživota biti, a i zbog prevashodne uloge da očuvaju srpsku kulturu i tradiciju, do sada