arrow up
Ж | Ž
sr Serbian
hy Armenianhr Croatiannl Dutchen Englishfr Frenchde Germanel Greekiw Hebrewhu Hungarianit Italianno Norwegianpl Polishru Russiansr Serbiansl Slovenianes Spanish
POMOZITE NAŠ RAD DONACIJOM
Ж | Ž
sr Serbian
hy Armenianhr Croatiannl Dutchen Englishfr Frenchde Germanel Greekiw Hebrewhu Hungarianit Italianno Norwegianpl Polishru Russiansr Serbiansl Slovenianes Spanish

Obmanjivanje javnosti u režiji Dejana Ristića

25. January 2024.

Dinko Čutura, direktor Hrvatskog državnog arhiva, oštro je demantovao tvrdnje Dejana Ristića, ističući da je direktor Muzeja žrtava genocida u Beogradu u potpunosti zloupotrijebio njegovo i gostoprimstvo HDA. Piše: Dušan Bastašić Početkom decembra prošle godine, tokom godišnjeg zasjedanja Međunarodne alijanse za sjećanje na Holokaust (IHRA) održane u Zagrebu, Dejan Ristić je našao za potrebno da se u prostoru Hrvatskog državnog arhiva, sretne sa direktorom te ustanove Dinkom Čuturom. Tada smo u prilogu pod naslovom “Kolaboracionizam ili naučna saradnja?” pretpostavili da će biti zanimljivo pratiti tok, kako se javno pohvalio Dejan Ristić, “uspostavljene trajne institucionalne saradnje Muzeja žrtava genocida u Beogradu i Državnog arhiva Hrvatske na realizaciji najavljenih zajedničkih projekata”. Ristić je tada precizirao

Prošlo je tri godine od smrti istoričara Mileta Dakića

25. January 2024.

Prošlo je tri godine kako je preminuo istaknuti krajiški istoričar, pisac i krajiški političar mr Mile Dakić (1931). Mile Dakić je bio dugogodišnji direktor Memorijalnog centra Petrova gora, a od 1997. godine bio je predsjednik Udruženja za pomoć izbjeglicama i prognanicima iz Hrvatske. Bio je profesor u Karlovcu, upravnik Narodnog sveučilišta i direktor Memorijalnog parka Petrova gora, a od 1974. do 1987. godine bio je predsjednik Skupštine Opštine Vojnić. Kasnije je postao predsjednik Jugoslovenske samostalne demokratske stranke u Hrvatskoj, zatim potpredsjednik Srpskog nacionalnog vijeća SAO Krajine 1990/1991. Osnivač je radio-stanice Glas Petrove gore 1973. godine, zatim srpske RTV Petrova gora 1991. godine. Od 1992. do 1995. godine bio je predsjednik komisije Republike Srpske Krajine

U Beogradu komemorativni skup povodom upokojenja Akademika Srboljuba Živanovića

24. January 2024.

Povodom upokojenja Akademika Srboljuba Živanovića, pozivamo Vas na komemorativni skup u Svečanoj sali Srpske akademije nauka i umetnosti, u petak 26. januara 2024. godine, sa početkom u 11 časova.   Prof. Živanović bio je osnivač Udruženja antropologa Jugoslavije i član velikog broja domaćih i međunarodnih naučnih udruženja. Izabran je za člana Akademije nauka Republike Srpske 23. maja 2013. godine. Bio je član Međunarodne slovenske akademije nauka i umetnosti, Kraljevskog Medicinskog Društva  (Royal Society of Medicine), Kraljevskog antropološkog instituta (Royal Anthropological Institute), kao i  Udruženja kliničnih anatoma u Velikoj Britaniji, te Filozofskog društva Ruske akademije nauka. Za svoj rad u bioantropologiji, paleopatologiji, kao i na polju medicine, odlikovan je brojnim domaćim i međunarodnim nagradama. Za životno delo u unapređivanju

Srpski vojskovođa Vojvoda Radomir Putnik: Po djelima velik – po duši skroman

24. January 2024.

Vojvoda Putnik tvorac je moderne srpske vojske. Zajedno sa Živojinom Mišićem pripremio je sve ratne planove za Balkanske ratove i za Prvi svjetski rat. Na današnji dan 1847. godine rođen je veliki srpski vojskovođa vojvoda Radomir Putnik. Tokom svoje bogate vojničke karijere bio je dva puta načelnik Glavnog generalštaba, pet puta Ministar vojni i načelnik Štaba Vrhovne komande Vojske Kraljevine Srbije u Balkanskim i Prvom svjetskom ratu. U Balkanskim ratovima komandovao je srpskom vojskom za vrijeme sve četiri neprijateljske ofanzive na Srbiju. Posle Kumanovske bitke unaprijeđen je u čin prvog vojvode (feldmaršala) srpske vojske. . U Bitoljskoj bici je odigrao ključnu ulogu i pravilnim rasporedom snaga je Turcima nanio veliki udarac u Prvom

Bojanić: Dobro je da me Dejan Ristić ne hvali, i što nemamo iste stavove, u suprotnom bih se zabrinuo

23. January 2024.

Izgleda da baš smetam… nije mi jasno što moji stavovi i opaske toliko smetaju Dejanu Ristiću (direktoru Muzeja žrtava genocida) pa me komentariše po društvenim mrežama… a nije mi poslao ni jednu poruku ili komentar na mom fb profilu ili tekstu. Nije ni demantovao moje stavove iza kojih stojim. Da li mu smeta što se zalažem da naše stradalaštvo dobije svoj naziv (Pokolj, Srbocid…)? Što stojim iza već utvrđenih i prihvaćenih činjenica, da je u Jasenovcu stradalo 700.000 ljudi, i preko 800.000 Srba u NDH… a ne da se vodim logikom koliko je žrtava srpskih popisano ili da tvrdim da je u NDH stradalo Srba od Tuđmanovih 86.000 do maksimum

Episkop Kirilo se pored groba zlikovca Alojzija Stepinca ekumenski molio i nadahnuto besjedio

23. January 2024.

Pored Episkopa Kirila, društvo su mu u molitvi na grobu Alojzija Stepinca pravili zagrebački nadbiskup Dražen Kutleš, apostolski nuncije u Republici Hrvatskoj Giorgi Lingu i povjerenik Nuncijature Alvaro Ernesto Isuireta Sea, biskup Evangeličke (luteranske) Crkve Branko Berić, biskup Reformisane Hrišćanske Kalvinske Crkve Peter Szenna, protojer Stavrofor Makedonske Pravoslavne Crkve – Ohridske Arhiepiskopije Kirko Velinski i starješina Baptističke Crkve Momir Blažek. U okviru ovogodišnje takozvane Svjetske molitvene osmine za jedinstvo hrišćana, u Zagrebačkoj katedrali pored groba Alojzija Stepinca u Zagrebu održano je u ned‌jelju 21. januara 2024. tzv. centralno ekumensko molitveno slavlje za jedinstvo hrišćana na hrvatskom nacionalnom nivou, prenosi Aloonline.me. Učesnici tzv. slavlja okupili su se tom prilikom na, kako se ističe,

Savo Štrbac: Junaci Ravnih Kotara

23. January 2024.

Hrvatske oružane snage 22. januara 1993. godine izvršile su agresiju pod kodnim nazivom “Maslenica” na južne delove Republike Srpske Krajine, iako je to područje bilo pod zaštitom plavih šlemova. Osmog dana od početka agresije Ravnim Kotarima i Bukovicom bolno je odjeknula vijest da je poginuo komandant benkovačke brigade pukovnik Momčilo Bogunović (42), rodom iz Biljana Donjih, sela na prvoj liniji fronta. Pričalo se da je poginuo jurišajući na neprijatelja ispred svojih boraca i da je život izgubio zbog neadekvatne prve pomoći. Iako sam tih prvih dana agresije na ravnokotarska sela dnevno beležio i po desetak imena poginulih srpskih boraca, smrt pukovnika Momčila me posebno potresla, pošto sam ga znao još

Bojan Vegara: PRDEŽ I VBR

18. January 2024.

Pala je raketa tačno metar od kraja mojih tragova u snijegu i mjesta gdje sam čučao. Ustali smo rano tog dana. Probudio nas tata vratima kad je pošao na liniju. Ostali smo da ležimo na hodniku, dok neko od ukućana ne ustane. Mada, znali smo da mama ustane rano da prati tatu i da je već budna. Miljan je upalio ono kandilo, a ja sam popravio jastuk. Odjednom zazvoni telefon i javih se. A sa one strane tetka mi reče da joj dam babu. Okrenuh se i rekoh Miljanu. -Idi zovi babu, traži je tetka! On odma ustade i ode po babu. Pojaviše se kroz pola minute iz malog hodnika. Primjetih

Sandra Blagić: Kako mislimo da nas neko poštuje, kada mi ne poštujemo svoje mrtve?

18. January 2024.

Garavice su spomen područje koje se prostire na 15 hektara površine. Nalazi se sa obe strane magistralnog puta Bihać – Zagreb. U sklopu spomen-parka nalazi se Humačka glavica, uzvišenje, u čijem su podnožju tri grobnice: Garavice, Delibarice i Uljevite bare. Piše: Sandra Blagić Na Garavicama su se do maja 1941. godine nalazili prirodni kanali riječice Klokot, koji su za nekoliko mjeseci ystaše napunili leševima Srba, Jevreja, Roma.Tačan broj nastradalih nikad nije utvrđen.Prema britanskim izvorima za samo tri mjeseca ubijeno je 14.500 civila. Ubijani su svakog dana, na svakom mjestu. Živi su spaljivani u crkvama, kućama, štalama.Živi zakopavani u uspravnom položaju i posipani krečom. U Bihaćkoj kuli, koju nisam mogla da

Savo Štrbac: Kome je i zašto hrvatska vlada otpisala dugove

15. January 2024.

Vlada Republike Hrvatske je na 274. sednici, održanoj 28. decembra 2023. godine, usvojila Odluku o otpisu tražbina troškova parničnog postupka dosuđenih Republici Hrvatskoj, tražbina s naslova naknade štete i drugih tražbina dosuđenih Republici Hrvatskoj, u određenim postupcima. Informacija o usvajanju ove odluke pod istim datumom objavljena je na službenom sajtu hrvatske vlade, na kojem je objavljen i predlog teksta odluke. „Veritas” je dan kasnije na svom sajtu objavio vest o usvajanju i tekst pomenute odluke, dok hrvatski mediji prvih devet dana ni slova nisu posvetili ovoj odluci. Tek 5. januara 2024, na portalu braniteljskog foruma, pod naslovom „Vlada oprašta dugove pripadnicima srpske nacionalne manjine na ime izgubljenih sudskih sporova protiv

Bojan Vegara: NISAM NEŠTO AL’ SAM SRBIN

13. January 2024.

Borba još traje za svaki pedalj ove zemlje, za istoriju, za grb i zastavu. Traje borba i Srbin je uvijek u Bosni bilo teško bit`, to sam dobro naučio u svakom vremenu i u svakom sistemu. Poslije Olimpijade u Sarajevu 1984. godine, saznao sam da sam Srbin. Nisu htjeli da se igraju sa mnom i govorili su mi da sam Srbo. Nisam znao šta je to i uplakan sam došao kući. Imao sam samo četri godine. Kada sam ispričao đedu i babi zbog čega plačem, sjeli su me i objasnili. Đed je to uradio prosto i rekao da mi nismo kao oni i da su oni izdali Boga. A Bog

Bojan Vegara: BROVING I ČOKOLADA

11. January 2024.

Bila je to jedna od naših igara nalik ruskom ruletu, zbog čokolade koju niko okusio nije.. Nekad, krajem maja ’94-te bilo neko duže primirje i stigle su čokolade u Hadžiće. Čokolade iz Kiseljaka koje su koštale pravo malo bogatstvo. Mi tadašanji klinci koristili smo to primirje i vucarali se po čitav dan. Sunce i lijepo vrijeme izmamili su dosta ljudi napolje, jer svima je bilo dosta stanova i zatvorenih prostorija bez trunke svijetla. Tog dana kad je stigla čokolada, mi smo se zadesili na kraju grada, gdje je probijeno brdo za zaobilaznicu oko Hadžića. Bilo nas je možda petnaestak i bili smo klinci bez trunke mozga i mudima do poda.

GORAN LUČIĆ: SVIJEĆA ZA MILICU

11. January 2024.

Veče koristim da šetam Tašmajdanom. To mi je vrlo draga beogradska bašta, još se čvrsto vjeruje da su zapravo ovdje spaljene mošti Svetog Save. Ispod Tašmajdana su mreže podzemnih skloništa i tunela, ovdje su i njemačke trupe imale svoje zaklone tokom Drugog sv.rata. – Imate li upaljač? – izbaci me iz dubokog nutarnjeg lutanja momak sa sportskom torbom. Izgledao je kao da se vraća sa treninga. Kiša sipi a on pokisao na ulici djeluje malo čudno. – Ne pušim. – odgovaram hladno. Pun mi je princip ovakvih likova što duvan uživaju a vatru traže po ulici… Nosi frajeru ‘lulicu uz guzicu’, što bi se seoski dolje kod nas odbrusilo. Zaustavljam

IZMEĐU USTAŠKOG ZAGREBA I AUTOŠOVINISTIČKOG BEOGADA

10. January 2024.

NAD ZAPISIMA O JASENOVCU U „BERLINSKIM DNEVNICIMA“ NIKOLE ŽIVKOVIĆA KO JE NIKOLA ŽIVKOVIĆ? Rođen 28. avgusta 1952. godine u selu Dragoševci, u jednom od najzapadnijih srpskih zavičaja, uskočkom Žumberku u današnjoj Hrvatskoj, Živković je od 1970. do 1972. bio mornar, da bi 1977. diplomirao filosofiju i istoriju na Zagrebačkom univerzitetu. Od 1979, živi u Berlinu, gde upotpunjava svoja znanja na tamošnjem Slobodnom univerzitetu. Jedan od najboljih poznavalaca nemačko – srpskih odnosa, autor dragocenih knjiga, među kojima je i ona o slici Srba u nemačkim medijima devedesetih godina 20. veka, prevodilac Švikertove povesti o unijaćenju pravoslavnog Žumberka, kao i memoara visokih Hitlerovih poverenika, Hermana Nojbahera i generala Gleza fon Horstenaua, Nikola

Mati Gerasima: MONAŠKU ZAKLETVU DALA SAM AMFILOHIJU

7. January 2024.

“Novosti” u manastiru u Donjem Detlaku, kod Dervente, gde mati Gerasima bdije nad svetinjom (FOTO/VIDEO). Pre nego što poseku badnjak sa tri jaka udarca, meštani sela Donji Detlak prilaze mu s rečima “Pomaže Bog, badnjače”, čitaju Očenaš i posipaju ga žitom. Iver, odnosno “treska” koja je otpala, nosi se kući. Veruje se da će, ukoliko taj komad bude veći, biti bolji i kajmak. Traktorom se badnjak nosi u crkvu Manastira Svetog proroka Ilije, gde ga čekaju nastojateljica, mati Gerasima i sveštenoslužitelj Željko S. Božić. Posle službe, meštani se okupljaju za svečanom trpezom. Između Očenaša i jela nazdravljaju, odnosno, kako ovde kažu, “daju poštenje” onom do sebe – da otpije iz

NAJNOVIJE VIJESTI

ZVIJEZDA I KRST U IVANOVIĆ JARKU

Kad se vukovi ostrve na stado stradaju ovce s kraja. Nikad one uz pastira ili sredine. Piše Željko Kresojević Hije me bilo u Ivanović jarku skoro pa četrdeset godina. Ljeto

Popis
10.502 žrtve

Udruženje Jadovno 1941. je formiralo Centralnu bazu žrtava, koju možete pretražiti unosom pojedinih podataka o žrtvama.

PRETRAGA

Kalendar
Pokolja

Odaberite godinu ili mjesec i pretražite sve događaje koji su se desili u tom periodu.

PRETRAGA