U Istočnoj Ilidži počela je manifestacija “Dani odbrane Ilidže”, kojom se obilježava 26 godina od napada takozvane Armije BiH na ovaj kraj, gdje je srpski narod bio većina. 22. aprila 1992. godine poginulo je 12 srpskih rodoljuba, a za odbranu Ilidže život su položila 1.064 borca Vojske Republike Srpske. Iseljeni su dejtonskom nepravdom, a sjećanje na podvig boraca i žrtve civila čuva i njeguje Boračka organizacija “Ilidžanski borac”. Moj Bojan i njegovi saborci nisu bili agresori, govori Jovanka Pejić, majka poginulog borca. Bojan se za Ilidžu borio od prvog napada, a u maju 1994. godine za postojbinu svojih predaka i život je položio. “Tog jutra su pobili našu omladinu, mještane,

U Crkvi Svetog velikomučenika Đorđa u Miljevićima danas je služen parastos, a ispred Spomen-kosturnice u Istočnom Novom Sarajevu položeno je cvijeće povodom obilježavanja Dana nestalih Srba Sarajeva i Sarajevsko-romanijske regije u odbrambeno-otadžbinskom ratu. Prije 26 godina u Aerodromskom naselju u Sarajevu zarobljeno je osam vojnika rezervnog sastava JNA, i to Milivoje Lalović, Đorđe Bjelica, Zoran Marković, Dragomir Đerić, Stevan Đokanović, Vlajko Golubović, Nedeljko Vujičić i Miladin Vukmanović. Do sada su pronađeni posmrtni ostaci samo dvojice vojnika, dok je sudbina drugih i dalje nepoznata. Predstavnik Regionalne organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Istočno Sarajevo Nevena Šiljegović, koja je i dijete poginulog borca, istakla je u obraćanju da porodice

Delegacija Regionalne organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Istočno Sarajevo i porodica ubijenih rezervista JNA trebalo bi danas da položi vijenac na lokaciji Velikog parka u Sarajevu i oda dužnu poštu članovima grupe “Transporter”. “Darovati život, stvoriti slobodu, obezbijediti budućnost – mogu samo hrabri sinovi, roditelji, da njihove slike zablistaju ispred nas, da plamen svijeće ozari njihova lica, a da djela ne ostanu zaboravljena. Čast nam je da se sjećamo sa ponosom šta smo imali”, poruka je ove organizacije povodom Dana nestalih Srba Sarajeva i Sarajevsko-romanijske regije. Tog 22. aprila 1992. godine, za samo jedan čas, život je izgubilo osam pripadnika bivše JNA koji su prvo zarobljeni

U Sarajevskom kantonu će se iz istorije učiti o ratnim zločinima, etničkom čišćenju, „genocidu u Srebrenici“ i „opsadi Sarajeva“! To su dopune za gorenavedeni nastavni predmet. Izvor za informacije od kojih će biti skrpljene ove lekcije jesu haške presude! Dakle, opet su Srbi krivi za sve. Nekad se zaista zamislim nad činjenicom da li mi pričamo isti jezik kojim se priča u BiH i da li zaista postoji bosanski, jer vidimo da na dogovor o pomirenju i na ovu samu tu reč ne gledamo isto! Onda sam razmislio još jednom i ipak zaključio da je u pitanju čist bezobrazluk. Takozvani „sarajevluk“. Iz tih udžbenika saznaćemo koga smo još proterali, silovali,

U Sarajevu podignuta optužnica za zločine nad Srbima u Ilijašu 1992. godine. Nehrua Ganića terete za ratni zločin protiv civilnog stanovništva Tužilaštvo BiH podiglo je optužnicu protiv Nehrua Ganića (61), bivšeg komandanta Teritorijalne odbrane Breza, zbog ratnog zločina počinjenog nad Srbima u selu Čemerno kod Ilijaša 1992. godine. Ganić se tereti da je za vreme rata u BiH kao komandant TO Breza i nadređeni komandantima TO Breza i Kakanj znao za pripreme i izvršenje napada na selo Čemerno u opštini Ilijaš. Cilj napada, kako se navodi u optužnici, bio je ubistvo svih Srba, bez razlikovanja vojnika i civila, te uništenje i paljenje imovine i objekata, što je za rezultat imalo

Juni 1992. Ranjeni srpski borac, mladić, ime mu nikad nisam saznao, negde kod Modriče: „Doktore, Srbijanac, gde je Beograd?“ „Tamo, junače“, pokazah rukom u pravcu Beograda. „Okreni me tamo, hoću da umrem gledajući prema Beogradu, tamo je sunce“. Umro je posle nekoliko trenutaka… neznani junak. Sećam se mrtvih srpskih mladića koji su tog meseca probijali „put života“, spajali Krajinu sa Srbijom. Umirali su ponosni kao Obilići. Otvarali su svojim životima „put života“ za svoje u Krajini, zatvorene ustaško-muslimanskim obručem smrti. Smrt beba u banjalučkomporodilištu, glad dece u Krajini, nisu im dopuštali drugi izbor. Borili su se kaovukovi, ginuli kao heroji. Svedok sam njihovog ulaska u legendu. O piscu Dr Miodrag

Članovi Udruženja veterana vojne policije Sarajevsko-romanijskog korpusa Vojske Republike Srpske danas su na Sokocu položili vijence na spomen-obilježja komandanta Četvrtog bataljona vojne policije ovog korpusa kapetana Nedeljka Lizdeka i vojnika Sretena Kneževića povodom 24 godine od njihove pogibije. Prije 24 godine, Lizdek je poveo dio jedinice kojom je komandovao u širi rejon Rogoja da bi “očistili” taj dio teritorije Republike Srpske od diverzantsko-terorističke grupe koja se probila iz linija Vojske Republike Srpske, saopšteno je iz Udruženja veterana vojne policije. Nakon što je ova diverzantska grupa otkrivena i nakon žestokog vatrenog obračuna sa njima, živote su izgubili Lizdek i Knežević, a neprijateljska strana je pretrpjela žestoke gubitke. Lizdek je na mjesto

U nastavku suđenja komandantu Specijalne jedinice MUP-a takozvane RBiH Draganu Vikiću i još trojici optuženih za ubistvo zarobljenih pripadnika JNA 22. aprila 1992. godine u Sarajevu svjedok Tužilaštva BiH Šefik Delalić rekao je danas da je čuo da je Mišo Žmiro sa svojim ljudima doveo vojne zarobljenike u Dom policije u Sarajevu i ubio ih. “Čuo sam da su taj Žmiro i njegovi ljudi doveli ratne zarobljenike u Dom policije, a da im je komandant Vikić rekao da oni nemaju ništa sa zarobljenicima i da ih vode u SJB”, izjavio je Delalić. On je rekao u Sudu da je bio vozač specijalizovanih vozila Specijalne jedinice MUP-a, ali da je iz

Početkom aprila, prije 26 godina na Palama je osnovana ratna vojna bolnica “Koran” u okviru Četvrtog Sanitetskog bataljona Sarajevsko-romanijskog korpusa Vojske Republike Srpske. Početak građanskog rata u BiH, mnoge zdravstvene radnike onemogućio je u dolasku na njihova radna mjesta, posebno u Sarajevu. Sve bolnice koje su tada postojale ostale su u gradu pod muslimanskom kontrolom. Zbog ratnih dejstava i progona ljekara srpske nacionalnosti iz Sarajeva, osim bolnice “Koran”, tada su na području Sarajevsko-romanijske regije osnovane i ratne bolnice – “Podromanija” na Sokocu, “Žica” na Ilidži i “Kasindol” u Lukavici. Ugledni srpski ljekar, hirurg Mirko Šošić rekao je Srni da je ratna bolnica “Koran” na Palama počela da radi 4. aprila

U hramu Svetog Vasilija Ostroškog na Veljinama u Istočnom Sarajevu, služen je parastos povodom obilježavanja 4. aprila- Dana formiranja svih ratnih jedinica Istočne Ilidže. Predsjednik Predsjedništva Opštinske boračke organizacije Ilidžanski borac, Goran Šehovac, istakao je da su svi bataljoni, brigade i policijske jedinice na području opštine Istočna Ilidža dale veliki doprinos u stvaranju i očuvanju Republike Srpske. – Hvala Bogu, uspjeli smo odbraniti teritoriju Srpske Ilidže. Danas smo ovde povodom toga i u čast svim borcima sa teritorije Srpske Ilidže – kaže Šehovac. U Administrativnom centru Grada Istočno Sarajevo održan je okrugli sto na temu “Zapošljavanje djece poginulih boraca”. – Pokušaćemo da iznesemo određene zaključke i na osnovu njih pokrenemo stvari

Jeremiji i njegovom sinu Aleksandru ostale su trajne posljedice od prebijanja. Aleksandar je stoodstotni invalid kojem je stalno potrebna tuđa njega i pomoć. Priredio: Nevenko ERIĆ Pripadnici NATO i tadašnjeg SFOR-a, na današnji dan prije 14 godina, na Palama su gotovo na smrt pretukli pravoslavnog sveštenika paroha Jeremiju Starovlaha i njegovog sina vjeroučitenja Aleksandra, druge sveštenike i njihove porodice maltretirali, a zgradu parohijskog doma u kojoj su se nalazili njihovi stanovi oštetili. Sreću da su prošli sa lakšim povredama imali su sveštenici Miomir Zekić i Slobodan Lubarda, te njihove porodice. Pripadnici NATO i SFOR-a, koji su tada u ime UN trebali da štite mir u BiH, ovu agresorsku, pa i

U porti Manastira Svete Petke u Bijeljini danas je parastosom palim borcima i poginulim civilima odbrambeno-otadžbinskog rata, polaganjem vijenaca ispred spomen-ploča na kojima su zlatnim slovima uklesana njihova imena, te kulturno-duhovnim programom obilježeno 22 godine od egzodusa Srba iz Sarajeva. “Saborovanja i ovakvi skupovi veoma su važni za nas kako bismo očuvali sjećanje i uspomene na sve te događaje. Desilo se – neka se ne ponovi, ali i desilo se – neka se ne zaboravi. Zato, mi smo uvijek tu da oživimo sjećanje na važne datume za istoriju srpskog naroda, pogotovo u bližoj prošlosti”, rekao je Milenko Zupur, predsjednik Udruženja građana “Prijatelji Ilijaša”, koje svake godine organizuju ovakvo okupljanje. Treba

Svjedok Tužilaštva BiH Fikro Spahić rekao je da su optuženi Samir Kešmer i Mirsad Menzilović bili vojno angažovani i da ih je viđao 1993. godine, javlja Birn. Spahić je ispričao da je do avgusta 1993. bio komandir isturenog odjeljenja tzv. Armije BiH na liniji odbrane u mjestu Menjak kod Vogošće, kao i da optužene Kešmera i Menzilovića poznaje jer su odrasli na Menjaku, gdje ih je tokom rata viđao u zajedničkoj vojnoj kuhinji. “Ko god se tu zadesio morao je biti vojno angažovan, pa tako i njih dvojica… Njihove porodice po mom saznanju su bile u Velešićima”, dodao je Spahić. Za ratni zločin u Velešićima, uz Kešmera i Menzilovića, optužen

U nastavku suđenja komandantu Specijalne jedinice MUP-a RBiH Draganu Vikiću i još trojici optuženih za ubistvo zarobljenih pripadnika JNA 22. aprila 1992. godine u Sarajevu, svjedok Tužilaštva BiH Fahrida Mustafić kazala je da je vidjela da je Juka Prazina doveo u Dom policije zarobljene vojnike JNA. Mustafićeva, koja je bila tehnički sekretar Specijalne jedinice MUP-a, a kojoj je pretpostavljeni bio optuženi Vikić, rekla je da je iz svoje kancelarije vidjela da u hodniku ispred recepcije stoji osam finih, zdravih momaka u JNA uniforni, koje je uveče doveo Prazina sa dvojicom momaka. “Vikić ga je pitao zašto ih je tu doveo kada u Domu policije nema ni zatvora, ni pritvorske jedinice.

Sekretar Udruženja logoraša regije Birač Vinko Lale izjavio je da logoraši i članovi porodica onih koji su preminuli očekuju da će do sredine godine konačno biti završen proces u predmetu “Silos”, koji se od 2011. godine vodi u Sudu BiH. On je rekao novinarima da se nada da će žrtve tortura u logoru “Silos” kod Hadžića doživjeti određenu satisfakciju izricanjem pravične presude osmorici optuženih u ovom predmetu. Lale je, povodom današnjeg završetka glavnog prvostepenog pretresa u tom predmetu, naveo da su za ratni zločin protiv civilnog stanovništva i ratnih zarobljenika optuženi Mustafa Đelilović, Fadil Čović, Mirsad Šabić, Nezir Kazić, Bećir Hujić, Halid Čović, Šerif Mešanović i Nermin Kalember. “Poznato nam

Advokat iz Sarajeva Fahrija Karkin izjavio je da je Nedžad Herenda, koji je osumljičen za ratni zločin nad osam pripadnika JNA u sarajevskom Velikom parku, voljan da dođe u BiH kako bi “progovorio”, ali su blokadu njegovog izručenja iz Holandije izlobirali naredbodavci zločina. Karkin, koji brani prvoptuženog u procesu za ratni zločin u Velikom parku, nekadašnjeg komandanta Specijalne jedinice MUP-a Republike BiH Dragana Vikića, kaže da sud u Holandiji nije ni dao obrazloženje zbog čega je odbio da Herendu izruči BiH. “Herenda je osumljičen za ratni zločin i veoma je čudno što ga nikad nije saslušao Haški tribunal, niti je dao iskaz bilo gdje. Čudno je što ga Holandija ne

Odluka o odbijanju molbe za izručenje Nedžada Herende stigla je u BiH pre dva dana, gotovo godinu od momenta kada je za njim zvanično raspisana poternica Pravosudni organi Holandije zvanično su odbili molbu BiH za izručenje Nedžada Herende, bivšeg pripadnika zloglasne paravojne formacije “Ševe”, za koga se sumnja da je odgovoran za ubistvo osam vojnika JNA 1992, javila je RTRS. Pozivajući se na svoja saznanja u Ministarstvu pravde BiH, RTRS navodi da će više detalja o razlozima odbijanja zahteva saopštiti Tužilaštvo BiH, nakon što ova institucija i zvanično zaprimi odluku holandskog ministarstva pravde. Odluka o odbijanju molbe za izručenje Herende stigla je u BiH pre dva dana, gotovo godinu od

Predsjednik Narodne skupštine Republike Srpske Nedeljko Čubrilović rekao je da je egzodus sarajevskih Srba, koji je započeo 17. februara 1996. godine, a okončan polovinom marta iste godine, najveća žrtva uzidana u temelje Republike Srpske, koja je trajni zavjet i obaveza svim izabranim i imenovnim zvaničnicima da štite i brane njene interese. “Oni koji su u ratu svojim životima odbranili granice Republike Srpske, poslije potpisivanja mira podnijeli su najveću žrtvu. Odlučili su da odu iz grada, ne pristajući da prihvate vlast ratnog protivnika. Potresne slike napuštanja domova sarajevskih Srba u dugim kolonama, u kojima su sa sobom ponijeli i svoje mrtve, zauvijek će ostati opomena i zavjet Republici Srpskoj o golgoti