BEOGRAD, 2. JULA /SRNA/ – Srpsko nacionalno društvo “Prebilovci” upozorilo je da nepoznate osobe davastiraju prostor oko pravoslavnog Hrama Vaskrsenja u Prebilovcima i uništavaju prirodnu okolinu ovog sela u Federaciji BiH, s namjerom da zastraše i ugroze srpske povratnike. Nepoznata osoba juče je bagerom gusjeničarem počela da prokopava put na uzvišenju iznad Hrama Vaskrsenja u kome su pohranjene kosti nedužnih ubijenih Srba nad kojima su ustaše u Drugom svjetskom ratu izvršile pogrom. Bagerom je prekopan i pašnjački prostor na oko kilometar udaljenost od sela Prebilovci i to bez najave i bilo kakvog obavještavanja Mjesne zajednice i mještana sela. “Pošto se ovakvi nasrtaju dešavaju u kontinuitetu, opravdano se bojimo da je

U Muzeju Stare Hercegovine u Foči 10. juna je otvorena izložba „Prebilovci“. Nosioci ovog projekta su UG Jadovno 1941. iz Banjaluke i Kulturni centar Novi Sad. Izložba govori o stradanjima Srba u ovom hercegovačkom selu u vrijeme Nezavisne države Hrvatske. Autori izložbe su Predrag Lozo i Dragoslav Ilić. U Prebilovcima je u vrijeme ustaške NDH stradalo 850 žitelja, koji su bačeni u Šurmanačku jamu, a o ovom zločinu se decenijama nije govorilo. Rodbina žrtava je krajem 1990. godine njihove kosti iz 12 jama nekadašnjeg stolačkog sreza, koje su godinama bile zabetonirane kako bi se sakrili zločini nad Prebilovčanima, izvadila kosti, oprala ih i prenijela u seoski dom u Prebilovcima. 1991.godine mošti

Novu zgradu osnovne škole u svom selu sagradili su Prebilovčani 1954. Ima površinu od 220 kvm, a sastojala se od 2 učionice, predsoblja, biblioteke i stana za učitelja. Imala je i pomoćne prostorije – spoljni VC od 3 kabine i šupu. Od njene gradnje, stara škola građena 1924, pretvorena je u seoski ili omladinski dom. Zbog malog broja učenika, što je posljedica stradanja generacija od 1930- 41, vlasti su školu zatvorile 1971. Hrvatske snage su u junu 1992, uništile školu kao i sve drugo u Prebilovcima. Školu bi trebalo i valjalo obnoviti, makar u prvo vrijeme imala i mali broj učenika. Obnovom ove zgrade i njenom predajom Prebilovcima dobio se

Stručni tim Odjeljenja za prostorno planiranje Grada Trebinja boravio je 24. maja 2016. godine u Prebilovcima, po nalogu gradonačelnika Trebinja Slavka Vučurevića radi pomoći u izradi važnih projekata za obnovu i razvoj jedinog preostalog srpskog sela u dolini Neretve. Gradonačelnik Vučurević se ovim odazvao molbi Mjesne zajednice Prebilovci i udruženja Srpsko nacionalno društvo Prebilovci iz Beograda za pružanje stručne pomoći Prebilovcima za geodetsko snimanje zemljišta za budući teren za male sportove, snimanja objekta u ratu uništene zgrade osnovne škole i izrade plana njene obnove kao i snimanja ruševina seoskih kuća, takođe radi procjene stanja i izrade projekta njihove obnove. Planirani posao vezan za sportski teren i školu je obavljen, ali

Drugog dana Vaskrsa, svečano je bilo u Prebilovcima, srpskom stradalničkom selu kod Čapljine. Prvi put od izgradnje i osvećenja, proslavljena je slava Spomen- hrama Vaskrsenja Hristovog, u kome počivaju ostaci prebilovačkih mučenika. Pored stalnih stanovnika, povratnika u Prebilovce i Čapljinu, arhijerejskoj liturgiji prisustvovali su i raseljeni Prebilovčani i vjernici iz drugih hercegovačkih sredina. Radio Televzija Republike Srpske Vezane vijesti: Zločin u Prebilovcima je jedan od najsramnijih događaja u ljudskoj istoriji, ali pošto su žrtve Srbi sve se brzo zaboravilo Prebilovci – hercegovački zavjet i oporuka Milenko Jahura: Prebilovci mogu da opstanu samo pod zaštitom Uneska! Društvo Prebilovci: Skupština Srbije da usvoji deklaraciju o genocidu nad Srbima

Svetosavska Hercegovina smještena između Jadranskog mora, obale Neretve i Trebišnjice, vrhova Zelengore i Maglića već vijekovima opstaje u zlim vremenima, a 2015.ljeta Gospodnjeg proslavila je i vaskrs svojih Prebilovaca, o čijem stradanju se ćutalo sedamdeset godina. Ovo je priča o jednom selu srpskog stradanja i vaskrsa, mjestu susreta naroda i vjere, a i njihovog sukoba. Tragična drama srpskog naroda u Hercegovini počela je stvaranjem Nezavisne Države Hrvatske, koja je ovaj krševiti kraj pretvorila u arenu najbrutalnijeg genocida. Masovni pokolji u donjoj Hercegovini počeli su na Vidovdan, poslije fizičkog i psihičkog maltretiranja žrtve su spaljivane na kućnim ognjištima, udarane maljevima, polugama i šipkama, pečene na ražnju, davljene žicom i konopcem, bacane