(Odlomci iz knjige „Glina 13. maja 1941.“ Branka Vujasinovića, Čedomira Višnjića i Đure Roksandića, SKD Prosvjeta Zagreb, Zagreb 2011.) Napomena: Prilog je prvi put objavljen na portalu Jadovno.srb 27. avgusta 2016.godine. Nedjelja 11. maja – u toku dana … Istoga dana u subotu poslije primljenog brzojava, obavljen je navečer u bolnici dogovor koji je nazvan „tajni uži sastanak“ ustaških prvaka u stanu liječnice dr Vejvoda. Na taj sastanak iz Zagreba došao je jedan ustaša-emigrant koji je trebao sa prisutnima dogovoriti sve detalje. Predložio je da se sastavi lista onih Srba koje poslije hapšenja treba likvidirati a to bi trebali biti oni koji su se isticali u bivšoj državi kao neprijatelji

“Novosti” u porodici Ljubana Jednaka, jedinog Srbina i preživelog svedoka ustaškog masakra. Namerno su izabrali 5. avgust kada je bilo veliko stradanje. NIJE slučajno nazovi pevač Marko Perković Tompson, u svojoj domovini popularan zbog izrazitog ustaštva, odabrao baš Glinu da u njoj održi koncert u okviru obeležavanja “Oluje”. Ustaški pir napravio je u mestu koje je jedan od simbola stradanja Srba u fašističkoj NDH. Koncert je održan 100 metara od naše porodične kuće i isto toliko od nekadašnje glinske pravoslavne Crkve Presvete Bogorodice, u kojoj su, 29. i 30. jula i 4. i 5. avgusta 1941, ustaše svirepo, noževima “srbosjecima”, poklale više od 1.700 Srba. Mesto koncerta je, dakle, “pažljivo”

Važan datum iz istorije pravoslavnog hrama u Glini koji je prestajao postojati: Pronađena je fotografija mase svijeta na posvećenju zvona glinske Bogorodičine crkve 1932. godine, devet godina prije ustaškog pokolja 1941. godine Početak istorije glinske Bogorodičine crkve vezan je uz treću deceniju 19. stoljeća i Lukijana Mušickog (Temerin, 1777 – Karlovac, 1837), dvanaestog gornjokarlovačkog episkopa. Po dolasku Mušickog za administratora ove eparhije 1824. godine, počinje njegovo značajno angažovanje u podizanju crkvenog života, a posebno prosvjete i školstva, kaže postojeća literatura. Nastojanjem Mušickog, stara glinska pravoslavna crkva, građena od drveta, pretvorena je u školu, a škola uzeta za učiteljev stan. Na poslovima vezanim za podizanjem nove, zidane Bogorodičine crkve bio je od strane Mušickog

U Glini će večeras biti održan komemoratvini skup povodom 76 godina od ustaškog zločina počinjenog u glinskoj pravoslavnoj crkvi nad Srbima iz tog kraja, najavljeno je iz Srpskog narodnog vijeća. Pokolj nad Srbima iz Gline, Čemernice, Topuskog, Pješćanice, Crevarske Strane, Batine Kose, Bukovice i Trepče ustaše su počinile u crkvi Rođenja Presvete Bogorodice u Glini. Komemorativni skup ubijenim biće održan u 18.00 časova na mjestu nekadašnje pravoslavne crkve, odnosno ispred Spomen-doma koji je 1995. preimenovan u Hrvatski dom. Srpsko narodno vijeće pridružilo se dugogodišnjim apelima i inicijativi da se objektu, koji se sada nalazi na nekadašnjem mjestu pravoslavne crkve, odnosno mjestu zločina, vrati naziv Spomen-dom. Inicijativa je i da spomen-dom

Bivši železničar Jezdimir Ijačić ima 86 godina, rodom je iz Mostara, a danas živi u Trebinju. Kao desetogodišnji dečak preživeo je ustaški logor Glina i mislio je da nikad više neće osetiti strahote zatočeništva. Pedeset godina kasnije završio je u zloglasnom logoru Ćelovina u Mostaru, piše portal Trebinjelajv. Mali, nećeš umreti Ustaše su avgusta 1941. godine Jezdimira, petoro braće i sestara i majku Koviljku odveli iz porodične kuće u Mostaru u logor Jasenovac. Muški deo porodice se nije vratio kući. – Nas su proterali u Glinu, a odatle u Gospić – seća se Jezdimir, koji je u logoru bio do decembra. Intervencijom Italijana, logor u Gospiću je zatvoren, pa su

Jezdimir Ijačić /86/, kao desetogodišnji dječak preživio je ustaški logor Glina i mislio da nikada više neće osjetiti strahote zatočeništva, ali sudbina se surovo poigrala sa njim i nakon pedeset godina završio je u zloglasnom logoru Ćelovina u Mostaru. Dva puta logoraš, dva puta vođen na mučeništvo, ovaj Mostarac, koji sada živi u Trebinju, odlučio je da nastavi da se bori za istinu, da ne posustane u dokazivanju da je nepravedno da tužbe protiv zločinaca zastare, kada su rane još svježe. I danas se Jezdimir sjeća kada su ustaše avgusta 1941. godine njega, petoro braće i sestara i majku Koviljku odveli iz porodične kuće u Mostaru u koncentracioni logor Jasenovac,

U organizaciji Vijeća srpske manjine grada Gline i Srpske pravoslavne crkve u petak 13. maja u Glini na kosturnici žrtvama pokolja u Glinskoj pravoslavnoj crkvi 12/13.05.1941. održan je parastos pobijenim Srbima. Vijence su položili organizator i antifašisti Gline i Petrinje kao i rodbina stradalih te građani Banije i Korduna. Poslije parastosa sveštenika iz Gline, Topuskog i Kostajnice, prisutnima se obratio Željko Gavrilović predsjednik Vijeća srpske manjine grada Gline, a prisustvovao je i zamjenik Župana Boro Rkman. Jedan od najsvirepijih i najjezivijih zločina nad Srbima u NDH bio je pokolj nekoliko stotina Srba muškaraca u pravoslavnoj crkvi u Glini. Srbe zatvorene u glinskoj pravoslavnoj crkvi ustaše su odvodile po grupama do